1.28.2011

το δάσος και τα ορθογώνια παραλληλόγραμμα

υποκύπτω 23

ήταν ένα δέντρο που δεν είχε όνομα
αλλά είχε τις πιο βαθιές ρίζες
που το ανάγκαζαν να μένει αμετακίνητο
σαν αιώνια τιμωρία

1.26.2011

1.24.2011

αργά και προσεκτικά 21

δεν αντιστέκεται


βαριά ανασαίνει

κοίτεται

πεινασμένα πουλιά κάνουν κύκλους
πάνω από το κορμί του

ο ήλιος επιμένει στις σκιές των παιδιών που παίζουν με την άμμο

ίσως αύριο να ισχυριστούμε ότι ήταν ένα όνειρο χαζό

που δεν πρόλαβε κανείς να το πιστέψει

1.21.2011

ανακάλυψη 27

μέθυσε ο άνεμος ακολουθώντας το ποτάμι
και φτάνοντας στη θάλασσα
χόρεψε με μανιασμένα βουητά
και στροβιλίσματα
κοιτώντας επίμονα προς το βουνό
τις χιονισμένες κορφές που σιωπούν
κι ύστερα
χάθηκε σαν χάδι απαλό
στο πρόσωπο που χαμηλώνει το βλέμμα
κι αποσύρεται στο σκοτάδι δίχως λέξη

και σήμερα είναι μια τυχαία μέρα της ζωής μου

1.17.2011

1.15.2011

παρότρυνση 22

μέσα στη μέση του κόσμου
έλα και πάρε με αγκαλιά
πλησίασε τα χείλη σου στα χείλη μου
και με μια πνοή
ψιθύρισέ μου ό,τι φοβάσαι

μέσα στη χούφτα μου θα σε κλείσω
και με της αγάπης ξόρκι ανείπωτο
ελεύθερο πουλί
στον ουρανό θα σε στείλω
αγάπη πυρωμένη

1.13.2011

υποκύπτω 22

πάνω στη Γη πατώ 
κι από χώμα, νερό κι αέρα θρέφομαι

πίστη στο σώμα μου
όνειρα στα μάτια
κι έναν ουρανό γαλάζιο

υψώνομαι σαν δέντρο
μέσα στο αχανές διάστημα
κι έχω τα χέρια μου σφιγμένες γροθιές
να σπάσουν το θόλο που μας περιβάλλει

track me

1.12.2011

ΔΗΛΩΣΗ 30

σήμερα
δεν έχω εμπιστοσύνη
ούτε σε εμένα
ούτε σε εμένα

και δες πως μοιάζω
σαν αντικαθρεφτίζομαι στη μικρή λιμνούλα
από τα βροχόνερα που δεν βρίσκουν
το δρόμο της επιστροφής

πλάσμα που παραμονεύει στην άλλη πλευρά των πραγμάτων

σήμερα
μια βροχερή μέρα
που φυλάγομαι από τη μορφή μου

1.09.2011

αργά και προσεκτικά 20

δεν θυμάμαι το δρόμο της επιστροφής
ούτε μίτος της αγάπης που οδηγεί
ούτε αργαλειός που καρτερικά υφαίνει

χάνομαι για να με βρεις
σε μια ερημική ακρογιαλιά
χωρίς συντρόφους
ούτε προορισμό

κι αν με ρωτήσεις το όνομά μου
θα σου πω ο Καθένας

1.08.2011

a painful mask underneath

ενασωμα6

ΤΟΧΕΡΙΜΟΥΤΟΧΕΡΙΣΟΥ
ΤΟΓΕΛΙΟΜΟΥΤΟΓΕΛΙΟΣΟΥ
ΤΑΜΑΤΙΑΜΑΣ
ΟΙΑΝΑΣΕΣΜΑΣ
ΗΘΑΛΑΣΣΑ
ΑΥΤΟΣΟΚΟΣΜΟΣ

δια Λογοι 11

- πέρασαν χρόνια

- ταξίδεψαν τα σύννεφα χιλιόμετρα πολλά

- σε κυκλική τροχιά

- κι εμείς νομίζαμε ότι βαδίζαμε σε μια ευθεία

- πέρασαν χρόνια πολλά

- θ' ανταμώσουμε;

- μόνο αν το θέλουμε πολύ

- πάνω σε σύννεφα

- που ταξιδεύουν σε κυκλική τροχιά

open me

1.07.2011

θυμάσαι 15

 

έπρεπε ένα πρωινό να παλέψουμε 

με τον ήλιο που ζήλεψε τα χαμόγελά μας



1.06.2011

μονορούφι 12

σαλεύει ανήθικη μια αλήθεια που περιεργάζεται κωφούς αντίλαλους πάνω σε τζάμια που γυρεύουν κόκαλα μέσα στο διάφανο υγρό της αντανάκλασης που υπόσχονται αντί της ευδιάκριτης θρυμματιστής αγωνίας σκορπισμένη στα πόδια σου και στης φωτιάς την ένθερμη υποδοχή μετά την επανάσταση των ψυχών που γεύτηκαν το χιόνι κάτω από τον πυρωμένο ήλιο ενός μεσημεριού που καλπάζουν άλογα μιας ελπίδας που υποφέρει από την επίκτητη ζήλεια του αναπόφεκτου που μας παρασέρνει σαν το θάνατο σε μια ανούσια διαμάχη με το τίποτα που πίσω από τα πάντα καραδοκεί

1.05.2011

αποκάλυψη 30

περπατάω αμέριμνα πάνω σε κορυφογραμμές


και πολύ προσεκτικά σε καταπράσινες πεδιάδες


σκορπίζω με την ίδια αγάπη


όσα λουλούδια αγγίζουν τα χέρια μου




έχω εμπιστοσύνη


ακόμα και στην προδοσία

1.03.2011

1.02.2011

κόκκινο 11



γυμνά παπούτσια 
παρατημένα κάτω από το χρώμα που αναλύεται


υποκύπτω 21



αν ποτέ μιλήσω
λίγο αργά και πιο προσεκτικά
θα σου είχα μιλήσει
για ό,τι κάποτε ξεχάσω
μην ποτέ γυρίσει το πρόσωπο
κι αντικρύσει νύχτα μέσα στο φως της μέρας
ανόητη πεποίθηση που κρύβεται
σ' ό,τι δεν ειπώθηκε κάτω από τ' άστρα
πάνω από τις καρδιές μας
ανάμεσα σ' ό,τι γίνεται
κι ό,τι φθείρεται
αυτόματα
όπως χάνονται οι ζωές μας
μέρα με τη μέρα