10.27.2011

παρότρυνση 27

Οδηγούσα ήσυχος

ώσπου
άκουσα νταούλια να βαράνε αλύπητα
και δεν πήγαιν' άλλ' ο δρόμος
σκαμμένος χωματόδρομος με λάσπες και κοτρόνες

άφησα τ' αυτοκίνητο και κίνησα ποδαράτος.
έχοντας πίσω μου τη μέρα
ανηφόριζα το μονοπάτι
και χανόμουν σε μια παράξενα οικεία σκοτεινιά
...
...
πύκνωσε η μουσική
ζουρνάδες, κλαρίνα και βιολιά
μέσα σε κροτάλισμα από πουρνάρια που φλέγονταν
κι ένα νταούλι να βαράει αλύπητα

στο βάθος με καλούσε
μια μεγάλη φλόγα
κι ένας αλλόφρονας χορός
από πόδια γυμνά
να ποδοπατούν τη γη
μέχρι να λευτερώσει τον νεκρό

- έλα! κάτσε και πιες! γιορτή είν' ο πόνος γιορτή κι η χαρά

από τον Τάκη και τη Μάρθα (και) για μένα { ένα τραγούδι πές μου ακόμα }

ΔΗΛΩΣΗ 37

εξόριστος των αγορών
εκλιπαρώ να μού αποδώσουν μια τιμή
να μεταλάβω το αντίτιμό μου

Fake Island #2

Fake Island #1

10.19.2011

ΕΜΜΕΤΟΣ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ (1)

σαν το κουτί που βόσκει ανέμελο
να μου έρθει μια βουτιά
να μου έρθει το μικρό σου βότσαλο
σαν ατσάλι καθισμένο
κουπί στο περιγιάλι
το κουφό
ανυποψίαστο
και υποψίες
ψείρες
ελπίδες
ψεύτικες
και λες δεν πα στο διάολο
κάθε ορθή
και κάθε μορφή
αλίμονο αλίμονο άρχοντα
μη μου στερήσεις το κακό

10.17.2011

λογική ακολουθία 20

θα κλείσει τα μάτια
θα μιλήσει για τον καιρό
-μη διακόπτεις την ουσία-
απειλείται το καλό της φόρεμα
θ' ανοίξει τα μάτια
το επιτάσσει οξύ σημάδι
χαραγμένο στην υγρασία
θα μιλήσει για τη βρύση που τρέχει
όλο το βράδυ 
ασταμάτητα
δεν θα σταματήσει
-μη διακόπτεις την ουσία-
θα ζητήσει το κεφάλι
μόνο το κεφάλι

10.14.2011

ενασωμα9

 
ΗΤΑΝΟΝΕΙΡΟ
 

10.13.2011

λογική ακολουθία 19

βιάζομαι να μεταβώ στη διπλανή αίθουσα
κουρασμένος δεν σηκώνω ούτε το βλέμμα μου
αφήνω πίσω μου ό,τι περισσεύει
κουβαλάω στο στόμα μου κάθε λεπτομέρεια
να γίνει επιτέλους το αναπόφευκτο
να μην αλλάξει τίποτα

παρότρυνση 26

δώσε ανύπαρκτη ουσία
διάχυτη στη μοναξιά
και στα πλήθη των βιαστικών κι ανούσιων κινήσεων
δώσε αέρα που στομώνεις τα πνευμόνια
δώσε απλόχερα
στην υπερφίαλη επιθυμία μου ν' αποχωριστώ
δώσε
να κρατηθώ από αυτό το σώμα
να κρατηθώ γερά
από τις σάρκες του
να αισθανθώ επιτέλους
το βάρος μου