3.05.2010

face pieces II

face pieces I

αργά και προσεκτικά 3

φόρεσα τα καινούρια μου ρούχα
και περπάτησα στην πόλη
συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στους δρόμους της
που περπατούσαν και αυτοί
ακόμη συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στα αυτοκίνητα των δρόμων της
που δεν περπατούσαν αυτοί
αυτοί κυλούσαν πάνω σε λαστιχένιες μαύρες ρόδες
επίσης συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στις καφετέριες πάνω στους δρόμους της
αυτοί ούτε περπατούσαν ούτε κυλούσαν
αυτοί ήταν καθισμένοι και έκαναν πως σε κοιτούσαν

έτσι πέρασε η νύχτα
περ-πατώντας πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους
ή στα πλακόστρωτα πεζοδρόμιά τους

τα ξημερώματα που γύρισα σπίτι
είχε προλάβει να ανθίσει η αμυγδαλιά της γειτονιάς
την άγγιξα
αναστέναξε
και εγώ αναστέναξα
μετά ντράπηκα
και έτρεξα να κρυφτώ στο σπίτι

χαζεύοντας στην οθόνη του υπολογιστή
φωτογραφίες της περασμένης άνοιξης
τον έπαιξα
και έχυσα στο χέρι μου

σιχάθηκα
αλλά δεν ντράπηκα

διάλογοι 3

εσύ

εμμονικός όπως είσαι

στέκεσαι στο τζάμι

ασάλευτος

και προκαλείς την καταιγίδα



εγώ

υποκριτής όπως είμαι

χαζεύω τηλεόραση

ξαπλωμένος

και στήνω την παγίδα μου


- έρχεται καταιγίδα

- μην ανησυχείς

- έρχεται καταιγίδα

- ηρέμησε

- πάμε μια βόλτα

- τρελάθηκες;

- πάμε μια βόλτα

- κάτσε, τώρα αρχίζει μια ταινία

- έρχεται καταιγίδα

- λες να μην το ξέρω; κάτσε τώρα. φαίνεται καλή


στην πρώτη λάμψη χάθηκες. τόσο άντεξες

inhale


υποκύπτω 4

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω





-σσσσσς, ψιθυρίζω τώρα-
πρέπει πρώτα να σωπάσω
να σωπάσω
θέλω να σωπάσω
δεν με πιστεύω
-δεν ψιθυρίζω τώρα-
είμαι ψεύτης
είμαι ψεύτης
πάντα είμαι ψεύτης
-τώρα φωνάζω-
πάντα
πως να αντέξω τόση ησυχία
πως γαμώ το κέρατό μου
πως που δεν βοηθάν οι λέξεις
το διάολό μου



-τώρα δάκρυσα-
πως

λογική ακολουθία 4

φωνάζεις βοήθεια

δεν ξέρεις ακόμα να μιλάς

όταν θα μάθεις να μιλάς

θα ξεχάσεις πως φωνάζουν βοήθεια

κόκκινο

σε αρπάζω από το σβέρκο και σε σπρώχνω με βία στον τοίχο



σου ψιθυρίζω



ανοίγεις αργά τα πόδια σου



δεν βγάζεις άχνα



είσαι έτοιμος