11.17.2010
προς εσένα 19
μου σκεπάζεις με τα δάχτυλα τα μάτια
μην παγώσει τ' όνειρό μου
χαμόγελο στα χείλη μου που δεν θα θυμηθώ
όταν ξυπνήσω με κλάματα και μιας μάνας αίματα
ανακαλύπτοντας μια γνώριμη ιστορία να διηγηθώ
Labels:
προς εσένα,
living traces
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)