7.17.2010

αργά και προσεκτικά 16

ποτέ δεν ρωτάς αν είναι κατάλληλη ώρα
τρυπώνεις στη σκιά ενός δέντρου καταμεσήμερο καλοκαιριού
και στρατολογείς τις στριγκλιές των τζιτζικιών

ποτέ δεν σε περιμένω κι ας είναι κατάλληλη ώρα
αντιμέτωπος με τα αγάλματα στις κεντρικές πλατείες
γλύφω το φως στις λευκές επιφάνειές τους
υγραίνοντας μια αδιάλυτη σκληρότητα

ποτέ δεν θα μας χωρέσει αυτή η επιθυμία

είμαι ένας ακόλουθος της πιο ανεπιτήδευτης αιματοχυσίας

ΔΗΛΩΣΗ 28

κάτω απ' το κρεβάτι μου

λιμνάζουν οι έρωτες που περιφρόνησα

κόκκινο 9

με παρακάλεσες

με τα μάτια

με τα χείλη

με τη γλώσσα


δεν ήλπιζα
δεν πίστευα
ήμουν καυλωμένος