μα φυσικά
και σίγουρα
απρόοπτα ύποπτα
καχύποπτα
φιλήδονα
τα χείλια σου
τα χείλια σου
έπειτα
μετέπειτα
και δέχτηκα
τα καχεκτικά
μπερδεύτηκα
μονοκοτυλήδονα
τα μάτια σου
τα μάτια σου
ξεφεύγω
αποφεύγω
δραπέτευσα
και ξέπεσα
όρμα στο ρηχό κενό
πιάσε απ'τα μαλλιά το νερό
και φέρτο σβούρες μέχρι
να σου τελειώσει
ο θυμός σου
ο πνιγμός σου
τώρα
έπειτα
μετέπειτα
από το πριν
από το μετά το πριν
και το πριν από το πριν
πριν το πριν
πριν
πριν
γέλασες;
χέστηκες
αφήνομαι
χύνομαι
σαν το ψάρι
σαν το ψάρι
μυρίζω
2.22.2010
αποκάλυψη 2
κλείνω τον απορροφητήρα
τα φασολάκια αχνίζουν
απλώνουν στο σπίτι τη μυρωδιά τους
μετά κλείνω την τηλεόραση
και γράφω ό,τι γράφω
για να μη με πάρουν τα δάκρυα
ταξίδι σε έρημη νοσταλγία
σα δεν ντρέπομαι
προδίδω την απρόσμενη αγκαλιά σου
ντροπή μου, φτού μου και σκατά στα μούτρα μου
αφήνω την έλλειψη να καταλάβει τον χώρο μου
υποχωρώ
όμορφα κι ωραία
σένια σα να λέμε δηλαδή
αχόρταγο σ' αγαπώ
πουτάνα στην ψυχή
σ' όλους δίνεσαι
τα φασολάκια αχνίζουν
απλώνουν στο σπίτι τη μυρωδιά τους
μετά κλείνω την τηλεόραση
και γράφω ό,τι γράφω
για να μη με πάρουν τα δάκρυα
ταξίδι σε έρημη νοσταλγία
σα δεν ντρέπομαι
προδίδω την απρόσμενη αγκαλιά σου
ντροπή μου, φτού μου και σκατά στα μούτρα μου
αφήνω την έλλειψη να καταλάβει τον χώρο μου
υποχωρώ
όμορφα κι ωραία
σένια σα να λέμε δηλαδή
αχόρταγο σ' αγαπώ
πουτάνα στην ψυχή
σ' όλους δίνεσαι
Labels:
αποκάλυψη,
living traces
ανακαλύπτοντας την αλήθεια 2
ξεκινάει κανείς με συγκρατημένο ενθουσιασμό
μετά
κάπου χάνει το συγκρατημένο
κι όλο το πράγμα τού ξεφεύγει
στο τέλος αποχωρεί
με μια ανοιχτή πληγή
έτσι τελειώνει κανείς
όταν ξεκινάει
κανείς
με συγκρατημένο ενθουσιασμό
πού να το περίμενε κανείς
πόσο εύκολα πληγώνεται
κανείς
μετά
κάπου χάνει το συγκρατημένο
κι όλο το πράγμα τού ξεφεύγει
στο τέλος αποχωρεί
με μια ανοιχτή πληγή
έτσι τελειώνει κανείς
όταν ξεκινάει
κανείς
με συγκρατημένο ενθουσιασμό
πού να το περίμενε κανείς
πόσο εύκολα πληγώνεται
κανείς
Labels:
ανακάλυψη,
living traces
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)