το στοιχειο μου 3

προς εσένα 30

(σε μισούσα)


το χέρι και το βλέμμα σου συνεργάζονται
με την εκπληκτικότερη υποκριτική διαύγεια
θα σου 'λεγα

το γαμημένο στόμα σου χειρίζεται του έρωτα τη γλώσσα
με τόση μαεστρία
θα σου 'λεγα
"θέλησα να εξαπατηθώ"
μου 'πανε οι φίλοι
τώρα
χάνομαι
...
εκεί από όπου προέρχομαι
στις άπειρες δυνατότητες
εξόχως απείρων εύθραστων στιγμών
στη μία και μοναδική ανυπαρξία
σαν περιττή ουσία

το δέντρο που κρύβω στα πόδια μου
προμηνύει το σεισμό που έρχεται

απο ΚΑΛΥΨΗ 44

"να τον προσέχεις" μού 'πε

πάνω του η νύχτα στοιχημάτισε

το σκοτάδι της