θυμάσαι 7

τώρα

παράλυτος έτσι που είσαι

πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι μ' ένα μπαλόνι δεμένο στο λαιμό σου

θα σ' αφήσω στην μεγάλη κατηφόρα των παιδικών
των παιδικών
των παιδικών
των παιδικών
των παιδικών

ανάθεμα
των παιδικών
των παιδιών
των παιδιών το χάραμα
το χάραγμα
των παιδικών
πληγών
στα γόνατα
και στους αγκώνες

να λυτρώσει η άβυσσος το φως και η ψυχή σε απόμακρη απόσταση και σε απόμερη απόθεση
και τα καύκαλα
που βασανίζουν την υπομονή

δεν θα με πας εκεί που θες
δεν θα ακολουθήσω

θα σ' αμολύσω στην μεγάλη κατηφόρα της ρημαγμένης αθωότητας
και θα γελάμε τα κωλόπαιδα
όπως θα θρυμματίζεσαι στον τοίχο
σκορπίζοντας

ανεμίζοντας
και ελπίζοντας σε μια ανασύνθεση

αφού ο ήλιος δεν θα χαράξει
ποτέ ποτέ ποτέ
όμοιες πορείες

Ω μικρέ μου Φαέθωνα
Ω μικρέ μου Φαέθωνα
η πρώτη πτώση που με καύλωσε
στα παιδικά χαρακώματα
χορεύοντας στα πτώματα

Καλωσήρθες σκοτεινιά
κάτσε να φας να πιεις
να λησμονήσεις
α και μη παραλείψω να συστηθώ : Κίρκη η Γουρουνομάνα

πειραχτήρι 10

τα μυρμήγκια
τα μυρμηγκάκια
οι μυρμήγκαροι
και οι μυρμηγκούτσικοι

μέσα στις μυρμηγκοφωλιές
στις μυρμηγκοφωλάρες
στις μυρμηγκοφωλίτσες
και μέσα στις μυρμηγκοφωλιτσούλες

σε σηκώνω στους ώμους μου
κι ας είσαι 101 φορές πιο βαρύς από μένα

ανακάλυ Ψ η 16

και μου κρατούσες το χέρι
και μου ψιθύριζες στο αυτί
και μου έκλεινες το μάτι
και με αγκάλιαζες σφιχτά
και ακουμπούσες το σαγόνι σου στον ώμο μου
και με κοιτούσες σιωπηλός
και με ψηλάφιζες στο πρόσωπο
να μη με ξεχάσεις
να μη με ξεχάσεις

το σύννεφο

το νερό στο σύννεφο

την αστραπή στο σύννεφο

και πάλι το σύννεφο

και πάλι το νερό στο σύννεφο

και πάλι την αστραπή στο σύννεφο

και θα γίνουμε ελαφρύτεροι
σαν δυο γιγάντιες ωκεάνιες μπουρμπουλήθρες

το χέρι σου
τα δάχτυλά σου
γαντζώνονται στο χέρι μου
ανάμεσα στα δάχτυλά μου

εμπρός μαέστρο
σε ρυθμό τάνγκο


είμαι ελεύθερος να σ' αγαπήσω εκατό φορές
κι άλλες τόσες