ψαχουλεύω λίγα κέρματα στην τσέπη μου
μετά από δύο χρόνια είναι τρύπια κι όλο το ξεχνάω
ήδη από τώρα
και χάνω τα λίγα κέρματά μου
πάνω από το πεζοδρόμιο κάτω από την άσφαλτο
μέσα στις σόλες των περαστικών έξω από τον χρόνο που διαβαίνει
φιλιά δεν σώθηκαν
αστέρια λερώθηκαν
ύπουλα τα μάτια που μ' αγγίζουν
αγκομαχώ για λίγο ουρανό
8.25.2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)