γλυκέ μου Απόλλων, εγώ είμαι
η Κασσάνδρα είμαι
- δεν θα μπορούσα να 'μαι άλλη -
αυτή που αρνήθηκε τον έρωτά σου
αιώνια ευλογημένη
με την κατάρα σου χρησμένη
να παραληρώ στ' απολλώνειο φως λουσμένη
ανίκανη να πω
ανίκανη να μιλήσω
ανίκανη
μόνο ανίκανη
κοίτα με πόσο ανίκανη
να πω
αυτό που θέλω να πω
ευλογημένη να μην μπορέσω ποτέ να πω
στιγματισμένη από την άρνηση
που όρισε η αγάπη
διαβαίνω τα χρόνια και δεν έχω ένα λόγο καλό για κανένα
ό,τι είχα να πω το είπα πριν σ' αρνηθώ
τώρα σωπαίνω
και προμηνύω το κακό
η Κασσάνδρα είμαι
- δεν θα μπορούσα να 'μαι άλλη -
αυτή που αρνήθηκε τον έρωτά σου
αιώνια ευλογημένη
με την κατάρα σου χρησμένη
να παραληρώ στ' απολλώνειο φως λουσμένη
ανίκανη να πω
ανίκανη να μιλήσω
ανίκανη
μόνο ανίκανη
κοίτα με πόσο ανίκανη
να πω
αυτό που θέλω να πω
ευλογημένη να μην μπορέσω ποτέ να πω
στιγματισμένη από την άρνηση
που όρισε η αγάπη
διαβαίνω τα χρόνια και δεν έχω ένα λόγο καλό για κανένα
ό,τι είχα να πω το είπα πριν σ' αρνηθώ
τώρα σωπαίνω
και προμηνύω το κακό