υποκύπτω 31

κακο-ποιημένος από τα ίδια μου τα χέρια
αγκάλιασα τα φίδια στην παιδική μου κούνια
και τ' άφησα να με δαγκάνουν πάνω από τις ίδιες πληγές
παρατηρώντας τη λάμψη στα σχιστά ματάκια τους
το περίλαμπρο του φόβου
και της αυτοσυντήρησης

για μένα κράτησα το θυμό
- ανόητο θηλαστικό που τα 'βαλαν μαζί του οι θεοί -
κι απόμεινα στην κούνια μόνος να πεθαίνω

θα με λυπηθούν, μετά βεβαιότητος
και με μια θλιμμένη εκδίκηση
θα μ' αφήσουν να ζήσω όλη τη ζωή μου αθάνατος