2.24.2010

πειραχτήρι

- Ζέφυρε!!!! , φώναξα.

- Τι; , ρώτησε αγχωμένα.

- Τίποτα , ψιθύρισα κρυφοχαμογελώντας.

ΔΗΛΩΣΗ 2

κουτρουβαλώντας στο όν-ειρο
φυλάγοντας τα νώτα από το άπ-ειρο
αντιμετωπίζω τον άνθρωπο μέσα μου
σχηματίζοντας το "απόν" από τα ξέφτια

εξασκημένος στη χάραξη ορίων
επιρρεπής στην παραχάραξη προσώπων
επιλέγω το όμοιο
όταν δεν είναι διαθέσιμο

θα μάθεις κάποτε
όπως συμβαίνει συνήθως
και θα προσποιηθείς την έκπληξη
με εκλεπτυσμένη μαεστρία

ναι, μικρό μου
ναι
έλα
έλα

σήμερα αντέχω τον ήλιο
και προσέχω τα λόγια μου

μονορούφι 2

με κουρασμένα μέλη από το δρόμο που δεν έκανες και την ψυχή που δεν όρισες σαν απόκομμα εφημερίδας ξεχασμένη στο μπάνιο μαζεύοντας την υγρασία της αναπνοής μου και της απότομης φυγής μου προς τα εκεί προς τα εδώ προς το πουθενά σαν αλλοπρόσαλλη μπυγολαμπίδα μέσα στο φως μη ρωτάς δεν κοιτάς αλλού πονάει αλλού ξεψυχάει το άγνωστο εδώ όλα είναι γνώριμα και γνωστά μεταξύ τους σαν το τσιγάρο που καπνίζει τα χείλια σαν τη φλέβα που χαράζει το μαχαίρι σαν το όνειρο που ονειρεύεται τον ύπνο μικρό μου δεν θα σου ομολογήσω το μίσος μου ούτε την απέχθειά μου ούτε την αηδία μου μικρό μου ο κόσμος μικρό μου η ζωή μας μικρό μου

παρότρυνση

πλησίασε
άπλωσε το χέρι σου
δεν θα σε δαγκώσω
μόνο θα μυρίσω
το φόβο σου