από τον Θάνο και τον Γιάννη (και) για μένα

Βαθύ βαθύ το πέσιμο
βαθύ βαθύ το ανέβασμα
το αέρινο άγαλμα κρουστό μες στ`ανοιχτά φτερά του
Βαθιά βαθιά η αμείλικτη ευεργεσία της σιωπής
τρέμουσες φωταψίες της άλλης όχθης
όπως ταλαντεύεσαι μες στο ίδιο σου το κύμα
ανάσα ωκεανού, ανάσα ωκεανού, ανάσα ωκεανού.
Βαθύ βαθύ το πέσιμο
Βαθύ βαθύ το ανέβασμα.

πλάι στο κύμα κάτι ψιθύρισα 

και τ' άκουσες μόνο εσύ

αγκαλιαστήκαμε σφιχτά

και χωρίσαμε

I shouldn't fear

ανακάλυ Ψ η 22

ραντεβού σ' ένα δρόμο που είχε όνομα
μέσα σ' ένα αμάξι μ' αναμμένα τ' αλάρμ
κι ένας προορισμός που ήταν ήδη επιλεγμένος
μέσα από μια καθοδήγηση πάντοτε θηλυκού ήχου

πάτησες γκάζι
σαν να μ' ένοιαζε ποτέ η ταχύτητα
ήθελες να προλάβουμε τις στροφές
ήθελα ν' αποφύγουμε τις λακούβες

στο ενδιάμεσο
άνοιξα το παράθυρο
έφτυσα την τσίχλα μου στα μαλλιά ενός περαστικού

στο ενδιάμεσο
άνοιξες το ραδιόφωνο
σιγοψιθύρισες ένα τραγούδι δίχως λόγια χωρίς να με κοιτάς

είπαν ότι σε παραπλάνησε μια ευθεία
είπαν ότι με διατάραξε μια ομαλότητα

ραντεβού σ' ένα δρόμο μέσα σ' ένα αμάξι
αρκούν για να εκτροχιάσουν έναν προορισμό

περισυλλέχτηκαν κουβαριασμένες προσδοκίες 
μη αναγνωρίσιμες