κόκκινο 11

γυμνά παπούτσια 

παρατημένα κάτω από το χρώμα που αναλύεται

υποκύπτω 21

αν ποτέ μιλήσω

λίγο αργά και πιο προσεκτικά

θα σου είχα μιλήσει

για ό,τι κάποτε ξεχάσω

μην ποτέ γυρίσει το πρόσωπο

κι αντικρύσει νύχτα μέσα στο φως της μέρας

ανόητη πεποίθηση που κρύβεται

σ' ό,τι δεν ειπώθηκε κάτω από τ' άστρα

πάνω από τις καρδιές μας

ανάμεσα σ' ό,τι γίνεται

κι ό,τι φθείρεται

αυτόματα

όπως χάνονται οι ζωές μας

μέρα με τη μέρα