απο ΚΑΛΥΨΗ 35

παρατηρώ όλη νύχτα τα πρόσωπα των φίλων μου
-όμορφοι που 'ναι-
έτσι που κοιμούνται αγκαλιά
με τ' ανομολόγητα όνειρά τους
και τ' αξεδιάλυτο ριζικό τους.


άνθρωποι που ζύγωσαν σιμά μου
κουβαλώντας έναν απέραντο κόσμο ο καθένας
και μού μαθαίνουν μ' υπομονή τη ζωή
άνθρωποι που τους χαράσσω μ' ένα φιλί το μάγουλο
να τους αναγνωρίσω ανάμεσα σε χιλιάδες
όταν όλοι μας αφημένοι στη ροή του Αχέροντα
δίχως προορισμό
γνώριμα πρόσωπα θα ζητάμε