είναι νωρίς ακόμη
πήρα βαθιά ανάσα
αυτοί δεν καταλαβαίνουν
κανείς δεν άντεξε για πολύ
δεν είναι απόγνωση
δεν είναι απόγνωση
ξέρεις όπως ήξερα κι εγώ
τα χείλη μου θα σκάσουν
και θα καταπιώ όλο το βουητό των ανθρώπων
μαζί και τις στριγκλικές προσευχές των θεών
ατάραχος πια
πάνω στο κορμί ενός πλατάνου
να κοιτάζω τον χρόνο που έρχεται
5.10.2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)