έχει μια πίκρα το στόμα του ερωτευμένου
που σκεπάζει απαλά την ευαίσθητη επιφάνεια
των χειλιών του
αλλά είναι όμορφα τα μάτια σου
έτσι που πανικόβλητα
τσούζουν και δακρύζουν
απ΄ το σάλιο των φιλιών μου
που δεν καταλαβαίνουν το γιατί
κι ανόητα υπερασπίζοντας την όραση
αλόγιστα ξοδεύουν
το πολύτιμο ύδωρ της ψυχής σου