12.16.2012

προς εσένα 29

είχα κάτι

είχα και για σένα

ποτέ μου δεν έκανα κακό σε άνθρωπο

είχα κάτι

το 'χα και για σένα

και δεν ήθελα το κακό κανενός

μόνο που είχα κάτι

μέσα στα χέρια μου

και το 'χα για σένα

μόνο για σένα

και δεν ήθελα να πληγώσω ποτέ κανέναν

μονορούφι 16 (με τελείες)

τον πόνο μου. τον πόνο σου. τον πόνο μας. μπορούμε να τον γευόμαστε χρόνια. χρόνια ολόκληρα. μα τη χαρά μας. μα τη χαρά μας ούτε για μια στιγμή. κανείς να μην ευτυχήσει. κανείς ποτέ. μέσα στον πόνο να μουλιάσουμε. και μετά μέσα στην ανικανότητα των αισθημάτων που τα χρόνια φυλάσσουν, και μετά μέσα στην ανικανότητα να αδιαφορούμε για χρόνια στο καχεκτικό μας σώμα. Κανείς ποτέ δεν ευτύχησε. Κανείς ποτέ αληθινά δεν ευτύχησε. Μέσα σ' αυτήν τη γαλήνη μπορούμε ν' αντέξουμε τη μέρα. Τη μέρα. Τη μέρα. Τη μέρα. Τη μέρα. Τη μέρα. Μπορούμε ν' αντέξουμε τη δειλία μας. Μπορούμε ν' αντέξουμε τον εγωισμό μας. Μπορούμε ν' αντέξουμε την ψωροπερηφάνεια μας. Μπορούμε ν' αντέξουμε τους φόβους μας. Μπορούμε ν' αντέξουμε τη μία μέρα μετά την αλλή ως το θάνατό μας. Θα πεθάνουμε. Μέσα στον πόνο και στην ανικανότητα. Θα πεθάνουμε μόνοι. Θα πεθάνουμε ελεεινοί. Θα πεθάνουμε και δεν θ' αναστηθούμε. Λίγοι. Λίγοι. Ελάχιστοι. Όμοιοι στο τίποτα στο τίποτα θα καταλήξουμε. Όμοιοι στο τίποτα.  

το στοιχειο μου


ΕΡΩτηση 27

πόσους ανεκπλήρωτους έρωτες μπορεί ν' αντέξει ένα σώμα
πριν αρχίσει να σαπίζει