προς εσένα 10

σκέφτομαι να σου τηλεφωνήσω
τώρα αυτήν ακριβώς τη στιγμή
να μιλήσουμε λίγο για τον καιρό
λίγο για σένα
λίγο για μένα
να πιούμε καμιά ρουφηξιά καφέ
να πούμε "α, ναι, αλήθεια;"
και "σοβαρά; από πότε;"
και "μπράβο, χαίρομαι για σένα"

κι αφού περάσει η ώρα
και σιχαθούμε πάλι ο ένας τον άλλο
δηλαδή τον εαυτό μας
να ξεράσουμε ένα υποκίτρινο "τα λέμε"
και να το κλείσουμε όσο ευγενικά μπορούμε

μετά να βγούμε έξω στο μπαλκόνι
να πάρουμε δυο τρεις βαθιές ανάσες
και να ονειροπολήσουμε
με την ίδια ευκολία
που δεν λέμε ποτέ αυτά που αισθανόμαστε

πως να περάσει καλύτερα ένα κυριακάτικο μεσημέρι

και συ τι γνώμη έχεις αδιάκριτε συνένοχε αναγνώστη;

αποκάλυ Ψ η 14

Κυριακή πρωί
λίγο περισσότερο ασήμαντος
παράπλευρες απώλειες
από ένα χθεσινό Σαββάτο βράδυ

ποιος νοιάζεται
ούτε εγώ

ίσως μόνο αυτή η κακή συνήθεια
αυτή ακριβώς εδώ
μόνο αυτή
εδώ
κάτι σαν περήφανη "βοήθεια"
αστείο ή τραγικό
απάθεια
ομολογώ