2.27.2010

διάλογοι

- μην αργήσεις

- γιατί;

- ξέρεις γιατί

και στον χρόνο που μου απέμεινε πρόλαβα και σημείωσα τα λόγια μας

ΔΗΛΩΣΗ 4

ναι ρε πούστη

έκλαψα

και φύσηξα επιδεικτικά τη μύτη μου

να σιχαθεί όποιος ήταν δίπλα μου

προς εσένα 4

παιδί σε γνώρισα

αλήτη

παιδί σ' αγάπησα

προδότη

μεγάλωσες γρήγορα

αποκάλυψη 3

μην ξεχάσω τα λουλούδια
να 'χω γεμάτα χέρια
να ξεγελάσω τον αθάνατο ουρανό
το όνομα
μου
μοιάζει στο μετά
τα χέρια μου αδειανά
το όνειρο φυγάς
όμορφα τελειώνει η μέρα
με μία κράμπα στο δεξί χέρι
έτσι τα ψιθυρητά γίνονται ουρλιαχτά

μην ξεχάσω τα λουλούδια
να 'χω γεμάτα χέρια
και φωτιά στα χείλια
με μια γλώσσα που χαράσσει αρχικά
επιπόλαιου καταναγκασμού
που ξεσηκώνει τα στάσιμα νερά
τα νερά που λημνάζουν
σαν άχρηστα φιλιά
που δεν σημαίνουν τίποτα
σαν το κακό που φέρνει θάνατο
θάνατο που δεν σημαίνει τίποτα
όπως κάθε θάνατο

αλήθεια
το πρώτο χάδι μου ήταν αυτός
και το πρώτο δάκρυ μου αυτός
και το πρώτο γέλιο μου αυτός
αλήθεια
δεν έχω ξαναπεί
μεγαλύτερο ψέμα

ας τέλειωναν όλα
μέσα σε ανυποψίαστη οργή

ΔΗΛΩΣΗ 3

όπως μυρίζει η λεμονιά
όπως μυρίζει η κλανιά
κι όπως χαζεύω τα βεγγαλικά
κι όπως λούζομαι τα σκατά

προς εσένα 3

δεν μου χαρίζεις τα παιχνίδια σου
ούτε τα αρχίδια σου
ούτε τα δυο σου
ακτινίδια
που τόσο ζήλεψα το πράσινο που
κρύβαν κάτω από το χνουδωτό τους δέρμα

απαρίθμηση

ένα δύο τρία
και
ένα δύο τρία
και
ένα δύο τρία

φωτιά

φωτιά

φωτιά

αγόρι μου
εγώ είμαι
ο πληθυντικός