2.27.2010

αποκάλυψη 3

μην ξεχάσω τα λουλούδια
να 'χω γεμάτα χέρια
να ξεγελάσω τον αθάνατο ουρανό
το όνομα
μου
μοιάζει στο μετά
τα χέρια μου αδειανά
το όνειρο φυγάς
όμορφα τελειώνει η μέρα
με μία κράμπα στο δεξί χέρι
έτσι τα ψιθυρητά γίνονται ουρλιαχτά

μην ξεχάσω τα λουλούδια
να 'χω γεμάτα χέρια
και φωτιά στα χείλια
με μια γλώσσα που χαράσσει αρχικά
επιπόλαιου καταναγκασμού
που ξεσηκώνει τα στάσιμα νερά
τα νερά που λημνάζουν
σαν άχρηστα φιλιά
που δεν σημαίνουν τίποτα
σαν το κακό που φέρνει θάνατο
θάνατο που δεν σημαίνει τίποτα
όπως κάθε θάνατο

αλήθεια
το πρώτο χάδι μου ήταν αυτός
και το πρώτο δάκρυ μου αυτός
και το πρώτο γέλιο μου αυτός
αλήθεια
δεν έχω ξαναπεί
μεγαλύτερο ψέμα

ας τέλειωναν όλα
μέσα σε ανυποψίαστη οργή

Δεν υπάρχουν σχόλια: