μονορούφι 2

με κουρασμένα μέλη από το δρόμο που δεν έκανες και την ψυχή που δεν όρισες σαν απόκομμα εφημερίδας ξεχασμένη στο μπάνιο μαζεύοντας την υγρασία της αναπνοής μου και της απότομης φυγής μου προς τα εκεί προς τα εδώ προς το πουθενά σαν αλλοπρόσαλλη μπυγολαμπίδα μέσα στο φως μη ρωτάς δεν κοιτάς αλλού πονάει αλλού ξεψυχάει το άγνωστο εδώ όλα είναι γνώριμα και γνωστά μεταξύ τους σαν το τσιγάρο που καπνίζει τα χείλια σαν τη φλέβα που χαράζει το μαχαίρι σαν το όνειρο που ονειρεύεται τον ύπνο μικρό μου δεν θα σου ομολογήσω το μίσος μου ούτε την απέχθειά μου ούτε την αηδία μου μικρό μου ο κόσμος μικρό μου η ζωή μας μικρό μου