αποκάλυψη 2

κλείνω τον απορροφητήρα
τα φασολάκια αχνίζουν
απλώνουν στο σπίτι τη μυρωδιά τους
μετά κλείνω την τηλεόραση
και γράφω ό,τι γράφω

για να μη με πάρουν τα δάκρυα
ταξίδι σε έρημη νοσταλγία

σα δεν ντρέπομαι
προδίδω την απρόσμενη αγκαλιά σου
ντροπή μου, φτού μου και σκατά στα μούτρα μου

αφήνω την έλλειψη να καταλάβει τον χώρο μου
υποχωρώ
όμορφα κι ωραία
σένια σα να λέμε δηλαδή

αχόρταγο σ' αγαπώ
πουτάνα στην ψυχή
σ' όλους δίνεσαι