το ένα και το αυτό / εγώ

άρχισε να βρέχει
πριν από εκατομύρια χρόνια
μετά από εκατομύρια χρόνια
έβρεχε
μόνο έβρεχε

μετά άρχισε να βρέχει μέσα
έβρεχε
μόνο μέσα έβρεχε

κι αυτό που βασανίζω
αυτό που νανουρίζω
αυτό το βασανίζω
για να το νανουρίσω
αυτό το νανουρίζω
για να το βασανίσω

σαν να μην έχει αξία ποιο έρχεται πρώτο
σαν να μην έχει νόημα αν έρχεται κάποιο πρώτο

το βασάνισμα
το νανούρισμα
το νανούρισμα
το βασάνισμα
το ένα για το άλλο
το άλλο για το ένα

κι εγώ
αυτός
κι εγώ
αυτό
το βασανιστικό νανούρισμα
το νανουριστικό βασάνισμα

εγώ

σαν να 'μουν πάντα εδώ

πρέπει να πάρω κάτι απ' την αρχή

να μη μιλώ για το κλειστό πανύψηλο κουτί των παραμυθιών

πρέπει ν' αφήσω στο χώμα τα φυτά

στο δάσος τα πουλιά

πρέπει να επιστρέψω τους νεκρούς

σε τάφους ομαδικούς

να μη μιλώ για το καλό κενό των περασμένων

να είμαι εγώ αυτό που θ' αγαπώ

που θα ξεσκίζω, θα τολμώ

πρέπει να πάρω κάτι απ' την αρχή

να είναι όμορφο το γέλιο

καθώς θα σπάνε ένα ένα τα κόκαλα στη ράχη

καθώς θα πω

αυτό ήταν όλο

δεν θα μπορούσε να είναι κι άλλο