μονορούφι 3

αφού δεν υπολογίζεις την απόσταση και δεν ξεχωρίζεις το δίκαιο απ' τ' άδικο δεν μου μιλάς για τον υπόνομο που έσπασε ούτε για τον αγωγό θεραπευτικού καυσίμου θηλιάς στριγκλιάς αγόρι μου μεγάλωσες και βάραινες μοσχάρι έγινες πανάθεμά σε αλητάκο μου που διαρρυγνήεις την μονάκριβη σταθερότητά μου μέσα σε περιβάλλον όξινο παλτού πλαστικού και ζακετάκι ακούμπωτο και μια θηλιά με μια στριγκλιά σε πνίγω από τον καημό που κρατάω για ώρα ανάγκης σαν το φαρμακείο με το ληγμένο πενταντίν που κάνεις γαργάρες και ξερνάς στον υπόνομο σαν το μοσχαράκι που φύλαγες κρυμμένο στο υπόγειο χωρίς νερό μόνο με όνειρα πασαλειμμένα στους στίχους με αυτάρεσκη δεξιοτεχνία σαν να πεθαίνει αγελάδα από τον καημό της που έχασε σε καιρούς δύσκολους το όμορφο αγόρι της πανάθεμα κι ανάθεμα το έξυπνο μυαλό σου με τις περίτεχνες αυλακώσεις οξύνοντας τις αποβλακώσεις και ορίζοντας τις εκτρώσεις και να που είναι αλήθεια και να που φτάσαμε κάπου και να ο αδερφός που πέθανε αγέννητος σε ένα κάδο σκουπιδιών μιας συνηθισμένης κλινικής