4.20.2010

προς εσένα 12

όσο κι αν σε πλήγωσα
εσύ θα με σώσεις

όσο κι αν περιφρόνησα το χαμόγελό σου
όσο κι αν χόρεψα πάνω στο κλάμα σου
εσύ θα με σώσεις

όσο κι αν σε κορόιδεψα
κατασκευάζοντας παράλληλες πολλαπλές εκδοχές
ενός λαίμαργου στόματος
εσύ θα με σώσεις

όχι γιατί μου χρωστάς
ούτε γιατί με αγαπάς
όχι γιατί με έχεις ανάγκη
ούτε γιατί με συγχώρησες

εσύ θα με σώσεις

όσο κι αν δεν το πιστεύω
ο λιπόψυχος

εσύ θα με σώσεις

για να μάθει ο ήλιος και το φεγγάρι
η θάλασσα και το δάσος
το χελιδόνι και το σπουργίτι
ο σκύλος και η γάτα
τον θεό τους
τον άνθρωπό τους

είμαι περιττός
μέχρι εσύ να με σώσεις

Δεν υπάρχουν σχόλια: