επι Θ υμία 15

σαν να μου μιλάς μέσα από τα κύματα
πλατάγισμα σε βράχο
ανίκανος
κι αφύσικος

σαν να μου γελάς μέσα από τα τσαλίμια των γλάρων
φτεροκόπημα σε σύννεφο
υποτελής
και άφθαρτος

μη λυγίσω
απότομα να σπάσω

μην αγαπήσω
απότομα να μισήσω

για πόσο ακόμα;

διαπραγματεύομαι την παραμόρφωσή μου
αντικαθρεπτίζομαι στην καμπύλη του ορίζοντα

για πόσο ακόμα;