5.01.2010

προς εσένα 13

ομορφούλη μου ξαπλωμένο μου σκυλί
πλάγια πάνω σε κρεβάτι κράσπεδο
ομορφούλη μου λαβωμένο μου φιλί
σάλια πάνω σε χείλια κόκκινα

από αίμα
από ψέμα
απόγευμα

σου ετοιμάζω γεύμα
λίγο χέρι
λίγο πόδι
λίγα δάχτυλα
λίγα ματοτσίνορα για νοστιμιά


σε προσκαλώ ομορφούλη μου
πεινασμένη φοβισμένη λυπημένη μου ουρά

κι ό,τι είμαστε είμαστε

άλλος παρέα με μια σκάλα σκύλο
άλλος με μια διαρροή συνάχι
άλλος με τα μάτια σου
άλλος με τη καύλα σου
ομορφούλη μου
πόσο όμορφα πεθαίνω μία μέρα ακόμη
σήμερα λίγο περισσότερο
λίγο πιο νεκρός
και ζεστός
ομορφούλη μου

ένα σπουργίτι μου χτυπάει το τζάμι
του ανοίγω
δεν μπαίνει μέσα
βγαίνω εγώ έξω
και πετάμε πλάι πλάι
κι ό,τι είμαστε είμαστε
ομορφούλη μου

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

well done!!!

Obsidian είπε...

thanks re sy! ;-)