5.23.2010

προς εσένα 16

γιατί σου απευθύνομαι;
μου μοιάζεις;

θέλεις να παίξουμε τα σύννεφα
ή θέλεις πάλι να κάνεις τον ήλιο;

κάτσε να σου λούσω τα μαλλιά σου
θα 'ναι δυνατός ο άνεμος εκεί πάνω
και θα 'χει κρύο
και θα μοιάζεις σαν μικρός θεός
με τα κρυσταλλωμένα σου μαλλιά
και το γυμνό σώμα
και τη βροχή που θα σου χαρίσω
σαν δάκρυα
κρατημένα
για το πρώτο σου ταξίδι

τώρα αρπάζω το λεπίδι
ευχή θα κάνω
και θα χαράξω
έναν μεγάλο κύκλο
να μην προδώσω την αρχή
να μην προδώσω το τέλος

θα καταλάβεις
από το χρώμα
που παίρνει το χώμα
πότε ποτισμένο με βροχή
πότε με αίμα
αν θα 'μαι ακόμα πλάι σου

Δεν υπάρχουν σχόλια: