6.15.2010

αργά και προσεκτικά 14

θα σε κοιτάζω στα μάτια

όσο τα κρατάς επίμονα σφιχτά κλεισμένα

μαντεύοντας τις άτακτες κινήσεις των βολβών σου


όταν θα κουραστείς μέσα στα πολλά χρόνια που θα ζήσεις

σαν μωρό από το κεφαλάκι σου θα σε κρατήσω

και θα σ' ακουμπήσω πάνω σ' ό,τι ποτέ δεν είπαμε

και θα τραβήξω τη θάλασσα να σου σκεπάσει τις πατούσες

και θα δακρύσω χαρούμενος

και συγνώμη που δεν βρίσκω άλλα λόγια να μ' ομολογήσω

Δεν υπάρχουν σχόλια: