6.21.2010

αργά και προσεκτικά 15

μέσα στον πανικό μου καταμετράω τις απώλειες
μικρά παιδιά που προσπάθησαν να σηκώσουν κεφάλι
επιστρέφοντας βράδυ σπίτι
μην έχοντας ούτε μια αγκαλιά να τα παρηγορήσει
ούτε ένα πιάτο φαΐ να τα χορτάσει

κι η μέρα μου τελειώνει
κι η νύχτα αφιλόξενη για λογαριασμούς των ανθρώπων
υποφέρω την απραγία μου
σβήνοντας το φως σ' ένα ένα τ' άστρα τ' ουρανού

Δεν υπάρχουν σχόλια: