αργά και προσεκτικά 17

ούτε τα ξενύχτια πάνω από το προσκέφαλο

ακέφαλο σχήμα

ερωδιός

μόνο το όνομα γνωρίζω
το σχήμα το υποψιάζομαι
την ουσία την αγνοώ

δεν έχει σημασία, λέω τώρα εγώ
εσύ θα μεγαλώσεις και θα πεθάνεις πριν από μένα, λες

φιλιά στα δάχτυλα που μ' αρέσουν και ένα κεφάλι έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου ανεμίζει σαν μια μπάλα άμμο και χάνεται, δηλαδή σκορπίζει για την ακρίβεια

κάτω από τη γλώσσα μου κρύβεται λίγη ζωή ακόμη
τόση όση χρειαστεί
και συ όπως και γω ξυπνάμε χωρίς να αλλάξουμε πλευρό

τώρα πλησίασε κι έλα κοντά μου
άλλη μια αγκαλιά θα σου χαρίσω
στο μάγουλο θα σε αγγίξω
όμορφη σιωπή στα μάτια μας κυματίζει

μικρέ μου κατεργάρη
ευτυχώς που τίποτα ανάμεσά μας δεν είναι εύκολο