11.13.2010

αργά και προσεκτικά 18

ακούω τα λόγια των
με περισσή προσοχή στις καταλήξεις
παρατηρώ τις κινήσεις των
διαβάζοντας το θυμό τους που αναγράφεται στον αέρα
και τα δάκρυα που δεν έρχονται
δεν είναι ν' ανησυχεί κανείς
ξεχάσαμε να πληρώσουμε το νερό
τώρα που είμαστε επαναφορτιζόμενοι

κι επειδή κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ
συμπεραίνω
θα έλεγα σε κάποιον που δεν του καίγεται καρφί 
επιμένω
να αποζητάω λίγο ζεστό νερό
ένα ποτήρι γάλα
και λίγο φως αναμμένο

ανακούφισης
των κόκκινων ματιών
που πείνασαν για τη ζωή μας

Δεν υπάρχουν σχόλια: