ακούω τα λόγια των
με περισσή προσοχή στις καταλήξεις
παρατηρώ τις κινήσεις των
διαβάζοντας το θυμό τους που αναγράφεται στον αέρα
και τα δάκρυα που δεν έρχονται
δεν είναι ν' ανησυχεί κανείς
ξεχάσαμε να πληρώσουμε το νερό
τώρα που είμαστε επαναφορτιζόμενοι
κι επειδή κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ
συμπεραίνω
θα έλεγα σε κάποιον που δεν του καίγεται καρφί
επιμένω
να αποζητάω λίγο ζεστό νερό
ένα ποτήρι γάλα
και λίγο φως αναμμένο
ανακούφισης
των κόκκινων ματιών
που πείνασαν για τη ζωή μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου