μικρό μου αγόρι
τώρα μεγάλωσα
κι έβγαλα δόντια λευκά
και δεν κρύβω γυμνή σοκολάτα στις τσέπες μου
μικρό μου αγόρι αντί βροχή να μου φέρεις
μικρές μικρές κόκκινες πέτρες
να σου ζωγραφίσω τη ροή του πόνου
κι απόλαυσα την επίμονη φωνή σου - μην ξεγελιέσαι
δεν είμαι από κάρβουνο ούτε περπατώ πάνω σ' ένα παράπονο
αγόρι που κυλιέσαι στο χαλί ανάμεσα στα πόδια των γονιών σου
τώρα έφυγα από το σπίτι
και φόρεσα τα παπούτσια μου ανάποδα
ν' αποφεύγω τις ευθείες που με ζαχαρωτά με δελεάζουν σε κάθε μια στροφή
12.22.2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου