12.18.2010

απο ΚΑΛΥΨΗ 28

οι φίλοι μου αισθάνονται αμήχανα τα χριστούγεννα
αποφεύγουν να με κοιτάξουν στα μάτια
μιλώντας ακατάπαυστα για τον καιρό τις τιμές και την κρίση
προσπαθώντας με δυσκολία να χαμογελάσουν
μην τύχει και παρεξηγηθούν

είναι χριστούγεννα
κι οι φίλοι μου δεν μπορούν να υποκριθούν το χαμόγελο που απαιτείται
μέσα στα χιλιάδες λαμπιόνια που γρήγορα θα σβήσουν
απαλλάσσοντας τους ανθρώπους από ένα μουχλιασμένο φως
που λερώνει τις καρδιές τους

είναι χριστούγεννα
γονατισμένα
ντροπιασμένα
σαπισμένα
εξαρτημένα

2 σχόλια:

ιμερος είπε...

τις εποχες τις κρισης ο κοσμος προσπαθει να τις διασκεδασει και οχι να πεσει στην καταθλιψη .

Obsidian είπε...

σωστά ! ;-)