φαντασμαγορική εξέλιξη της επιθυμίας
πλανιέται άναρχα το κορμί στις ταράτσες
στις κεραίες κρέμεται
ανάσκελα χαζεύει
τους μετεωρίτες
έλα από το σπίτι που θάψαμε μια ανάμνηση
φυσάει κακιασμένα όνειρα η λάμπα η γυμνή
πάνω από τα κεφαλάκια μας
κι απορεί για την αμηχανία των χεριών
αφού
παλέψαμε μια υπόσχεση που πουλούσε νταηλίκια
σ' έναν καθρέφτη τρυπώσαμε
από τη μια μεριά εγώ
κι από την άλλη εσύ
συντονισμένη εκδοχή του φόβου
αυτού, του φόβου
που αντανακλά το είδωλό μας
κεραυνοβόλα μ' αγάπησα
κεραυνοβόλα με ξεπέρασα
στα ψέματα ήτανε;
