αργά περπατούν
προσμένοντας τον προορισμό
στα βήματά τους να σιμώσει
στο μυαλό τους έρχονται
σκηνές από μια φάρσα που παίξανε
ξοδεύοντας όλη την καρδιά τους
τα δάκρυα, αυτόνομα
εγκαταλείπουν
τα μάτια που δεν αναγνωρίζουν
πια το πρόσωπό τους
την αυγή που υπόσχεται
μια καινούρια αρχή
κρύβονται στην απέραντη σκιά τους
μονολογώντας κάτι αλήθειες χιλιοειπωμένες
κι η αξόδευτη αγάπη που στάζει από τις τρύπιες τσέπες τους
ποτίζει τα όνειρα των μικρών παιδιών
αργά περπατούν
ανάμεσά μας
αργά περπατούν
κι έχουν την όψη μας
προσμένοντας τον προορισμό
στα βήματά τους να σιμώσει
στο μυαλό τους έρχονται
σκηνές από μια φάρσα που παίξανε
ξοδεύοντας όλη την καρδιά τους
τα δάκρυα, αυτόνομα
εγκαταλείπουν
τα μάτια που δεν αναγνωρίζουν
πια το πρόσωπό τους
την αυγή που υπόσχεται
μια καινούρια αρχή
κρύβονται στην απέραντη σκιά τους
μονολογώντας κάτι αλήθειες χιλιοειπωμένες
κι η αξόδευτη αγάπη που στάζει από τις τρύπιες τσέπες τους
ποτίζει τα όνειρα των μικρών παιδιών
αργά περπατούν
ανάμεσά μας
αργά περπατούν
κι έχουν την όψη μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου