δεν ήρθαν κι ούτε πλησίασαν πολύ
θα 'λεγες ένα άρωτρο οργώνει τη μνήμη μου
αλλά
ξέρεις πως το αλλά θα σε εμποδίσει ξέρεις
πως το αλλά σε τρώει από μέσα
ελπίζεις στην αθανασία κι όμως
δεν ήρθαν κι ούτε πλησίασαν πολύ
άλλος θα πει τα χρόνια
άλλος θα πει οι αγάπες
άλλος θα πει με απάθεια τα κύματα
κοιτάς σαν βλάκας μήπως και σε λυπηθεί ο εαυτός σου
κοιτάς και χάσκεις τον εαυτό σου που σου ξεσκίζει τις σάρκες
και βολεύεσαι γι' άλλη μια φορά να 'σαι 'συ το θύμα
αφού δεν ήρθαν κι ούτε πλησίασαν πολύ
όσα δεν ήρθαν κι ούτε πλησίασαν πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου