7.11.2011

προς εσένα 24

σ' εγκατέλειψα

αλλά είμαι ακόμη πλάι σου

δεν είναι πια στο χέρι μου

θα κουβαλάω την αγάπη μου για σένα 

σ' όλη τη μικρή ζωή μου

"θα πέθαινα για σένα" είπα κάποτε όταν με ρώτησες

και νόμισα ότι ήταν έτοιμη η καρδιά σου

αλλά χαζούλη μου έχεις μεγάλα βουνά ν' ανέβεις

μακριά από λίμνες που αντικατοπτρίζουν το είδωλό σου

μακριά από λίμνες που σε κατασπαράζουν

να ματώσουν στ' αλήθεια τα χέρια και τα γόνατά σου
να καεί ως το κόκκαλο το μαγικό πρόσωπό σου
να διψάσει ανελέητα κάθε σπιθαμή του όμορφου κορμιού σου

κι εκεί ψηλά
θα με ξανάβρεις να παιδιαρίζω με τις βουνοκορφές
όταν θα 'ναι έτοιμη η λαμπερή καρδιά σου να πεθάνει για ένα σύννεφο
χωρίς κανένα αντάλλαγμα
εσύ μόνο εσύ
χωρίς να σε σέρνει καμιά οφθαλμαπάτη που σου μοιάζει

σ' εγκατέλειψα για να ξανάβρεις τον κτύπο της καρδιάς σου

φυλάσσοντας την αγάπη που σου χω περήφανη κάτω από το φως του ήλιου

κι όπως κάποτε σου ψιθύρισα μέσα στα σκοτάδια του μυαλού σου

"είσαι πολύτιμος για να χαθείς" 

μικρούλι μου

σ' εγκατέλειψα για να σε βρω και πάλι 
κι ας μη σε δω ποτέ ξανά 
σ' ολάκερη τη μικρή ζωή μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: