βιάζομαι να μεταβώ στη διπλανή αίθουσα
κουρασμένος δεν σηκώνω ούτε το βλέμμα μου
αφήνω πίσω μου ό,τι περισσεύει
κουβαλάω στο στόμα μου κάθε λεπτομέρεια
να γίνει επιτέλους το αναπόφευκτο
να μην αλλάξει τίποτα
10.13.2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου