είναι ζήτημα χρόνου
το καταλαβαίνεις απ' τον τρόπο που σε κοιτούν τα πουλιά στο δρόμο
μια βαθιά ανάσα
λίγο καλό καιρό για ν' αποφύγεις τα πισωγυρίσματα της βροχής
σφιχτές γροθιές στα δυο σου χέρια
και θα υπακούσεις πιστά σαν καλό παιδί που τρώει πάντα όλο το φαΐ του
στο πικρό κάλεσμα μιας γνώριμης φωνής
μετά
η μνήμη
μετά
ο χρόνος
μετά
σαν τίποτα απ' όλα αυτά να μην υπήρξε
είναι πια ζήτημα χρόνου
κι αυτό το ποίημα δε βοηθάει
να γινόντουσαν τα πράμματα αλλιώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου