skip to main |
skip to sidebar
το αγόρι έτρεχε με όλη του τη δύναμη
πάνω στη γέφυρα
κι εγώ το κοιτούσα
ανήμπορος μπροστά στην τόση βεβαιότητα
κάθισα στην άμμο
λυπημένος
και το κύμα με κορόιδευε
τάχα κάνοντας πως πλησιάζει
να με παρηγορήσει
στεγνός
κατάπινα όσα βότσαλα
ξέθαβα με τα χέρια μου
μέχρι να γίνω βράχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου