μόνορούφι 15

Πήρα Άριστα μαμά! Φωτιά γυαλιά και πυρωμένη άμμος ν' απλώνεται πάνω σ' αλλοπρόσαλλα λόγια κρυμμένα σε χιλιάδες λεξικά π' ανεμίζουν τις σελίδες τους σαν αφινιασμένα πτερωτά και μετά ξάστερη αυλή ξανοίγεται μικρή λεπτεπίλεπτη κοφτερή ν' ακροβατεί πάνω στη ράχη του εραστή που φοβάται το δαδί που φέρει χέρι ευγενή κραδαίνοντας ρυθμικά σ' ένα σκοπό άσκοπο υγρό και βασανισμένο από τις τραχιές του λύσεις που αναλύουν βραδυκίνητοι κι εύστροφοι γίγαντες που τρυπούν με τα κεφάλια τους τα πυκνά βαμβακερά σύννεφα.