απο ΚΑΛΥΨΗ 42

ανίκανος ν' απαλλαγώ από τον σεισμό που έπεται
από το φτερούγισμα που προηγείται
από το βλέμμα μικρού παιδιού στο βάθος του ορίζοντα
από τον χτύπο της καρδιάς βαθιά βαθιά στην πέτρα
ανίκανος να σμίξω με την ακούραστη επιμονή των κυμάτων
με το θρήνο της μάνας που ζαρώνει μπροστά σε μια φωτογραφία
με την αδιαίρετη επιθυμία να σκοτώσω και να σκοτωθώ
με την ανάγκη που δεν είμαι εγώ.