ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

η πανσέληνος δεν περιμένει
το απών σώμα
έχει όνομα
κι η πανσέληνος δεν περιμένει
απαιτεί
το αίμα
το όνειρο
την απελπισία που φυλάξαμε ο ένας για τον άλλο

ανίκανος ν' αντισταθώ
αφήνομαι
και μεταμορφώνομαι
στο τέρας που κρύβω κάτω από το δέρμα μου
η πανσέληνος δεν περιμένει
τα δόντια μου
τα νύχια μου
τ' ατσάλινο τρίχωμά μου
βρήκαν άλλο τρόπο
να σε ξεσκίσουν
η πανσέληνος δεν περιμένει
επιτάσσει
κι ό,τι διαπράχθηκε σήμερα
αύριο δεν θα 'χει ένοχο
μόνο πλανεμένα θύματα
που θα μουρμουράνε μέσα στα αίματα
το μύθο

η πανσέληνος δεν περιμένει