5.16.2010

προς εσένα 14

η αγκαλιά σου σαν βράχος
ένα υπερήφανο σημείο αναφοράς μέσα στα τόσα κύματα

κάτι τέτοιο σου ψιθύρισα όταν γαντζώθηκα αναίτια από πάνω σου
μέσα στη νύχτα
κάτω από τόσα φώτα
μέσα στα τόσα βλέμματα
κάτω από τόσες προσδοκίες

σκαρφαλώνω πάνω σου
ισορροπώ στο ξυρισμένο σου κεφάλι
ατενίζω μια πιθανότητα
την πιθανότητα να σου γνωρίσω τον έρωτά μου

έτσι κλείνει η χθεσινή βραδιά

έτσι ξεκινάει αυτό το πρωϊνό

ψυχούλη μου
κρατώ στα χέρια μου ένα όνειρο μωρό
και δεν έχω στήθος να το θηλάσω
έχω μόνο για την βαθιά κι αργή αναπνοή σου να του διηγηθώ

ψυχούλη μου
σφίγγω στα χείλια μου
ένα ανείπωτο σ' αγαπώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: