γελούσες με δισταγμό
πήγα να σου πιάσω τον κώλο και δεν μ' άφησες
"θα 'θελες" είπες χωρίς να μιλήσεις
και μετά αυθόρμητα χαμογέλασες
χωρίς να το σκεφτείς
τα πρόσωπά μας μοιράζονταν την αναπνοή τους
φορούσες ένα κόκκινο φαρδύ φόρεμα
και ξαφνικά μ' ένα "χα" σούπερνόβα
έγινες ένας γίγαντας χοντρομπαλάς
κι εγώ ένας κοντορεβυθούλης
που απολάμβανα να τρέχω πάνω στις τεράστιες επιφάνειες του λείου δέρματός σου
και να σε γαργαλάω στα πιο απίθανα σημεία
περιττό να πω ότι το κρεβάτι έγινε κομμάτια
η οροφή του σπιτιού γκρεμίστηκε από τα ασυγκράτητα γέλια σου
και οι γείτονες όλοι έχουν βγει στα μπαλκόνια
χοντρούλη γίγαντά μου
τα κάναμε πάλι πουτάνα
πάμε απ' την άλλη μεριά της γης
μην μας προλάβει η νύχτα
(κι αν δεν το κατάλαβες πάλι σ' ονειρεύτηκα χαζούλη)
5.03.2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου