είμαι εσύ
και θέλω ν' απευθυνθώ σε μένα
γι' αυτό και σου μιλώ
γι' αυτό και μ' ακούς
τώρα που ένας άγνωστος Χ θολώνει τις αναλύσεις
βλέπω ξεκάθαρα τα φωτεινά σου μάτια
βλέπω ξεκάθαρα το μεγάλο σου χαμόγελο
θυμάμαι πάλι το πρόσωπό μου
μη μου στερήσεις την μνήμη μου
είσαι ό,τι μου έχει απομείνει μέσα σ' αυτή την εξαναγκασμένη λησμονιά
27 Μαΐου 2011 (μια απροσδόκητη ώρα που φαντάζουν όλα πιθανά)
5.31.2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου