ερ Ω τηση 10

σήμερα είδα την πρώτη παπαρούνα
μόνη της
ανάμεσα σε άγρια πρασινάδα
σκέφτηκα να τη βγάλω μια φωτογραφία
αλλά ο τρόπος που σάλευε με τη βοήθεια του αέρα
παίζοντας με την εγκατάλειψη σε κάθε φύσημα
μ' έκανε να ντραπώ
για την ακόρεστη αδιακρισία μου

το κόκκινο των πετάλων της
που είναι τέσσερις στάλες αίμα μεταφρασμένες
έμοιαζε σαν αμετάφραστος γρίφος
μιας εύθραυστης λέξης

τη χάζευα για λίγη ώρα
μέχρι που χασμουρήθηκα για πρώτη φορά
κι έχασε το ένα της πέταλο
σαν στάλα αίμα που καβάλησε το αεράκι
για να επιστρέψει σε μια ανοιχτή πληγή

άραγε θα τη βρει ποτέ;

άραγε θα κλείσει ποτέ αυτός ο κύκλος αίματος;

I, my hidden eye

ανακάλυ Ψ η 11

είχα ένα όνειρο
αλλά δεν μπόρεσα να το μοιραστώ

τώρα το κουβαλάω στην πλάτη μου
σαν ένα νεκρό που μου 'γινε κολτσίδα

ό,τι ονειρεύεσαι το χρεώνεσαι
ζωντανό ή νεκρό

ανακάλυ Ψ η 10

οι άνθρωποι ποτέ δεν είναι αυτό που υπόσχονται ό,τι είναι
οι άνθρωποι πάντα είναι ό,τι δεν ήθελαν να είναι

αγαπώ τους ανθρώπους
και τις υποσχέσεις τους

(μαθαίνω σιγά σιγά)

αργά και προσεκτικά 7

ΠΟΥΣΤΗ ΘΕΕ ΜΟΥ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ

ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΥΣΤΗ ΘΕΕ ΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ ΘΕΟ ΜΟΥ

ΤΟΝ STRAIGHT ΘΕΟ ΣΑΣ
ΣΑΣ ΤΟΝ ΧΑΡΙΖΩ

ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΠΟΥΣΤΗ ΘΕΕ ΜΟΥ
ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ

ΛΙΓΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΛΙΓΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΣΤΙΑ ΜΟΥ

ΑΜΗΝ

παρότρυνση 8

γυμνός κι ας έχω μικρή πούτσα
γυμνός κι ας έχω πλαδαρή κοιλιά
γυμνός κι ας έχω στραβά πόδια
γυμνός κι ας έχω τρίχες και στην πλάτη
γυμνός γυμνός γυμνός
να δω επιτέλους ποιος είμαι

επι Θ υμία 11

λίγο μελάνι στην πληγή να μολυνθεί

αποκάλυ Ψ η 11

"είμαι Δημιουργός"

έτσι κράζει η μεγαλύτερη Καταστροφή

ΔΗΛΩΣΗ 19

με σύνθημα την αγάπη

μισούμε πιο βαθειά

υποκύπτω 10

θα σου μιλάω με βροχή
να μυρίζεις το χώμα
θα σου μιλάω με βροχή
και τι στην ευχή
θα δώσεις
εσύ
κορμί
πληγή
εσύ
ευέξαπτο πουλί

θα σου μιλάω με βροχή
να δεις πως ξεθυμαίνουν τα σύννεφα
θα σου μιλάω με βροχή
και σε μια τυχαία αυγή
θα δώσεις
εσύ
ψωμί
ψυχή
εσύ
ατίθασο παιδί

ερ Ω τηση 9

υπό την επήρεια επικαιρότητας

ΠΟΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ;

ενασωμα2

εχουνγεμισειοιλεξεισμασενοχεσφοβισμενεσπροβαλλουνστηγωνιακαιτρεχουνσαστισμενεσνακρυφτουνεντροπιασμενεσμεσαστηγυμνιατουσοιλεξεισμασνιωθουνενοχεσανασφαλεισσυντεταγμενοιηχοικουρνιαζουνκατωαποτηγλωσσαμασμονονατισφτυσουμεμπορουμεμαζιμετοπηγμενοσαλιομας

his soft belly

μονορού Φ ι 5

παρακαλώ το όμοιο να ξεφυτρώσει στην άσπιλη λιακάδα του μεσημεριού που ανταγωνίζεται στην καρδιά σου τη λιακάδα του σκοτεινού βυθού απέραντης έκτασης και πληθώρας επισκεπτών από όλο τον κόσμο. έτσι μ' αρέσει μέσα σε αυτήν την κοσμοσυρροή από άγνωστους περίεργους κι ανικανοποίητους σκληρούς και άδικους επισκέπτες που απλώνουν το χέρι για να γευτούν αυθαδώς ένα κομμάτι σάρκα ωμή και κατεργάρικη μονάχη κι αφρόντιστη στο περίεργο αυτό σώμα που κατοικεί ο ονομαζόμενος πόνος έκτακτης περισυλλογής χειμωνιάτικων αποθεμάτων και υψηλών προδιαγραφών απόδοσης για να φτάσει με το καλό και πάλι το καλοκαίρι και τα χελιδόνια οι περσινοί επισκέπτες μαζί με καινούριο αίμα που θα επενδύσει στη ζέστη αυτού του τόπου και χρόνου ασήμαντου αλλά πολλάκις επαναλαμβανόμενου διάρκειας περιορισμένης αλλά μόνιμης επίδρασης και ύπαρξης σαν το αίμα σαν το ψέμα σαν την εκούσια έξοδο μ' ένα σχοινί ή μ' ένα χάπι.

ανακάλυ Ψ η 9

θολή μου οπτασία
το σώμα μου εδώ
η ψυχή μου εδώ
θολή μου οπτασία
το σώμα μου η ψυχή μου
κι η ψυχή μου το σώμα μου
θολή μου οπτασία
σκίσε με στα δυο
και θα μ' έχεις πάλι ολόκληρο
με κληρονόμησες
και σ' αρνήθηκα
θολή μου οπτασία
υδάτινε συγγενή μου
θα 'μαι ένα
όχι από θαύμα
ούτε από τύχη
θα 'μαι ένα
επειδή το επιλέγω

μ' ακούς;

θα 'μαι ΕΝΑ
κι είναι η γαμημένη επιλογή μου

παρότρυνση 7

έλα να μάθουμε να βουρτσίζουμε μαζί τα δόντια μας

με τις ίδιες κινήσεις

με τις ίδιες γκριμάτσες

με τις ίδιες γαργάρες

θυμάσαι 4

ένα πρωί θα μου πεις αντίο
μ' ένα φιλί
θα βγεις γυμνός στο δρόμο
θα επιβιβαστείς σ' ένα σύννεφο
και θα επιστρέψεις

ένα πρωί γιατί είναι η αγαπημένη μας ώρα

επι Θ υμία 10

να με κοιτάς

να με κοιτάς

γιατί στα μάτια μας κουρνιάζει η Αθανασία

επι Θ υμία 9

να μου μιλάς

να μου μιλάς

γιατί η σιωπή γίνεται σκοτάδι
και το σκοτάδι Τίποτα

υποκύπτω 9

σαν αλήθεια

το κορμί μου
που μοιαζει με το σώμα μου
ρίχνει σκιά στον ίσκιο μου

και τα σωθικά μου
όπως τα λογικά μου
τα πουλάω ένα ένα

κόσμημα μικρό ασημένιο
σαν σταυρός
σαν χριστός

ανάσταση στο χωριό
θάνατος στη πόλη

αλόγιστη σπατάλη

staring red

staring blue

staring green

επι Θ υμία 8

να 'χα μια πατρίδα

που να μπορούσα να ερωτεύομαι στους δρόμους της
που να μπορούσα να ονειρεύομαι στις ακρογιαλιές της

να 'χα και 'γω μια πατρίδα
να μπορούσα να περπατώ ξυπόλητος

ΔΗΛΩΣΗ 18

25η Μαρτίου

επειδή το άδικο πάντα ζητάει αίμα
και η υποκρισία παρελάσεις εφήβων

ΔΗΛΩΣΗ 17

ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΝΩ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥΣ

smiling red

smiling blue

smiling green

υποκύπτω 8

στ' αγόρι που κανείς δεν
πρόσεξε το
αμούστακο πρό
σωπό του
μπορώ μόνο να
πω αντίο

και στ' αγόρι που
όλοι αγνόησαν το
αμούστακο πρό
σωπό του
μπορώ μόνο να
ζητήσω συγνώμη

ίσως να 'μουν εγώ εκείνος ο φίλος
ή ίσως να
ήμουν εγώ ο φίλος του

έτσι ποντάρει ο θάνατος στην πιθανότητα
έτσι βγάζει τη γλώσσα στο νερό το σύννεφο

αποκάλυ Ψ η 10

δεν μου δίνει σημασία πια

όπως πριν από την αρχή

όπως μετά το τέλος

και η τηλεόραση είναι καλή συντροφιά
μέσα σε αυτό το άδειο σπίτι
τώρα που ούτε εγώ το κατοικώ

αρχίζει η αγαπημένη μου εκπομπή
γελάω πολύ
κι ας μη μου βγαίνει σε καλό

ανακάλυ Ψ η 8

απότομα

και

απρόσμενα

όπως κάθε κακό

προς εσένα 8

δυο δεν είμαστε αρκετοί

ονειρεύτηκα ένα κόκκινο ποτάμι να μας παρασέρνει

δυο δεν είμαστε πια αρκετοί

ο ένας λαβώνεται
δυο πεθαίνουν

ονειρεύτηκα ένα κόκκινο ποτάμι να μας παρασέρνει

δυο δεν είμαστε πια αρκετοί

στη νέα έκλειψη που ξημερώνει
δυο είμαστε πολύ λίγοι
το κόκκινο ποτάμι υπερτερεί

κράτα με μόνο με το ένα σου χέρι

αγάπη μου

δεν θα σου θυμώσω

με το άλλο χέρι γαντζώσου από ένα κλαδί ή από έναν ώμο
δεν θα σου θυμώσω

στη νέα έκλειψη που ξημερώνει
και το ποτάμι αγριεύει
ένα χέρι μού αρκεί
δεν μπορώ να σου θυμώσω

feeling dizzy

διάλογοι 5

- μαμά, κοίτα μια χελώνα

- αααα

- μαμά; τι είναι, αγόρι ή κορίτσι;

- εσένα για τι σου φαίνεται;

- αγόρι

- ναι, αγόρι είναι, αγόρι μου

- μαμά μην κοροϊδεύεις! μαμά; που πηγαίνει μόνο του;

- ποιο;

- μαμά! το αγόρι χελώνα, βλέπεις κανένα άλλο εδώ;

- εσύ που νομίζεις;

- νομίζω ότι πάει να βρει το ταίρι του

- σωστά αγόρι μου. όλοι εκεί πάνε

- γιατί;

- ε, μάλλον για να μην αισθάνονται μόνοι

- μαμά; κι εσύ που είσαι με τον μπαμπά, γιατί αισθάνεσαι μόνη;

- πως σου ήρθε τώρα αυτό. δεν αισθάνομαι μόνη χαζούλη

- αλήθεια;

- φυσικά αλήθεια

- γιατί είπες φυσικά;

- για να τονίσω την αλήθεια

- α... μαμά; γιατί έκλαιγες χθες το βράδυ στην κουζίνα;

ΔΗΛΩΣΗ 16

να περπατώ παράλληλα με έναν ορίζοντα

αυτό μου αρέσει πιο πολύ

ναι, να περπατώ συντροφιά με έναν ορίζοντα

ε;

λογική ακολουθία 8

η θηλειά νωπή

στ' αλήθεια πεινάω

στη λήθη μου πονάω

το λάθος μου να πω

σε στήθος λινό

ανακάλυψη 7

καμιά φορά δεν αρκεί

ούτε ένα συγνώμη

ούτε μια αγκαλιά

ούτε μια σφαλιάρα

καμιά φορά δεν αρκεί

ούτε μια προσπάθεια

πειραχτήρι 5

αν φυσικά υπήρχε τρόπος, δεν το συζητάω, εννοείται

τι εννοείτε

εννοείται, βλάκα, με άλφα γιώτα

επι Θ υμία 7

άστρα μη με μαλώνετε

σπάστε με στο ξύλο

και μετά γαμήστε με

ερ Ω τηση 8

τι άλλο να σου δώσω

εκτός από αυτό που εννοούμε όταν λέμε

"το χρόνο μου"

κόκκινο 3

όταν κοιμάσαι βαριά σου σαμποτάρω τα όνειρα

σου γλείφω τρυφερά τα αυτιά

κι όταν ξυπνάς το πρωί

γεμάτος ενθουσιασμό βιάζεσαι να μου πεις

ότι είδες πάλι αυτό το όνειρο με τον κόκκινο σκύλο

που σου 'γλειφε τα αυτιά

και 'συ καύλωνες και γελούσες δυνατά

μέχρι να μην μπορείς να πάρεις άλλη ανάσα

μέχρι τη στιγμή που πέθαινες

καυλωμένος και γελαστός

τότε ξυπνάς

μ' αυτό το βλέμμα που θα σκότωνα και άνθρωπο για να το έχω

ενός χαρούμενου ξαναμμένου παιδιού που γεύτηκε το θάνατο

γιατί το όνειρο είναι ότι πιο συγγενικό έχουμε στο θάνατο

και μετά με γαμάς άγρια σαν τη φτηνή σου πουτάνα με άπειρα υπαρξιακά
που δεν σου ζητάει ούτε λεφτά

αλλά ποτέ δεν σου γλείφω τα αυτιά
μην τύχει και προδωθώ

ερ Ω τηση 7

τα όνειρά μου θυμίζουν Blockbuster τερατώδους προ - υπολογισμού

ποιος θυμάται τους Ghostbusters ?

i would lovely kill you

λογική ακολουθία 7

ψείρες

ζωή

σαν

γλυκολέμονο

γραμμή

ζω

υποκύπτω 7

σαν ήρθα από την πίσω πόρτα και το χερούλι μού άνοιξε
παρατήρησα μια σκιά να τρυπώνει πριν από μένα σαν εμένα
παχιά και πυκνή και αδιαπέραστη
- το κατάλαβες το κόλπο μ' αυτό το α το στερημένο;-
εκείνη τη στιγμή
μόνο τη στιγμή
- κοροιδευόμαστε-
τα φύλλα τουρτούριζαν από τη μέσα ζέστη
δεν έδωσα σημασία
μπήκα
δεύτερος
είπαμε, πρώτα η σκιά νυφίτσα
παχιά και πυκνή
- με προσέχεις;-
και αδιαπέραστη
κι αν έχεις το θεό σου
μ' ένα ξαφνικό πελώριο πλατάγισμα
σφράγισε η πόρτα πίσω μου
λίγο μετά που σταμάτησε το τρεμούλιασμα των φύλλων
κι άρχισε να μικραίνει το σπίτι παρασύροντας όλα τα
φιλοξενούμενα αντικείμενα
και ο χώρος λιγόστευε
και όπως γνωστό τα αντικείμενα θέλουν χώρο
όπως ο άνθρωπος θέλει ελευθερία
-έτσι μας λένε τουλάχιστον-
και τι λέγαμε
α ναι
ο χώρος λιγόστευε, τα αντικείμενα ή τα πράγματα ή τα πράματα το ένα πάνω στο άλλο , στοιβάζονταν ή κουτρουβαλούσαν ή συμπαρασύρονταν
αγωνιωδώς προσπάθησα να αντιληφθώ τον πυρήνα αυτής της συστολής του χώρου
και διαπίστωσα με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς που έκανα
με εφαπτομένες, συνημίτονα και ημιτόνια
ότι ο πυρήνας εντοπιζόταν στον ομφαλό μου
τον άτριχο, αυτόν που γαργαλιέμαι όταν τον γλύφεις και καυλώνεις επειδή καυλώνεις
αλλά δεν τελειώνεις
-και το 'χαμε προχτές αυτό το θέμα προς συζήτηση, αλλά το απέφυγες, πως στο διάολο προέκυψε πάλι, χρωστάς εξηγήσεις όταν ξεμπερδέψω με αυτό το ποστ-
πανικόβλητος ή πανικοβλημένος ή πανικοπυροβολημένος
έψαχνα για κάποια χαραμάδα διαφυγής
αλλά η συστολή ήταν τόσο απότομη όπως όταν ανατινάζεται υποβρύχιο στα βάθη της θάλασσας ή του μπλε
-ελπίζω να βλέπεις λίγη τηλεόραση για να καταλαβαίνεις τι λέω-
αλλά με μια δόση σύντομης απογοήτευσης συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε ούτε χρόνος ούτε χώρος για να αποδράσω
και σε μερικά κλασματικά κλάσματα του δευτερολέπτου
σε σλόου μόσιον το στόμα σου, όχι η φωνή σου
μου ψιθύρισες : - μέσα σου , αγάπη μου, μέσα σου, σου έκανα χώρο
και με τα δυο μου χέρια
με βέβαιη σιγουριά
και βέβαιη συγκίνηση που ήχησε δυνατή η φωνή σου
διέταξα τα δυο μου χέρια να ανοίξουν το στόμα μου
και
και
με μια
αναπνοή
ρούφηξα όλα τα αντικείμενα μέσα μου
και είχα χώρο
και είχα χώρο για άλλα τόσα
ρούφηξα και τους τοίχους και τα παράθυρα
και την αυλή με την καρυδιά
και τα παιδιά που κοιμόνταν καταλάθος αγκαλιά κάτω από το πυκνό φύλλωμά της
και δεν έμεινε τίποτα
μόνο εγώ
μόνο εγώ

ακόμη το ρεύομαι το σπίτι μου

-μόσχος και κανέλα, από κάπου ακούγεται η φωνή της μαμάς
-μαμά, μήπως έχεις καμία σόδα;
-στο ψυγείο αγόρι μου
-δεν έχει!
-τις ήπιε όλες ο πατέρας σου. έλα να σου δώσω χρήματα να πας να πάρεις. προσπάθησε όμως να μην επιστρέψεις, εντάξει αγόρι μου
-ναι μαμά, θα προσπαθήσω
όπως πάντα προσπαθώ και δεν τα καταφέρνω

αργά και προσεκτικά 6

σεργιάνι στο μικρό περιβόλι αλ ήθινο
προπαροξύτονο αληθινό
σαν να προπαρασκευάζει την αλήθεια του
σεργιάνι γυμνό ανήθικο παιχνιδιάρικο
στο μικρό περιβόλι ψευτικό
οξύτονο ψεύτικο
σαν να οξύνει το ψέμα του

ερ Ω τηση 5

αμέ, σου λέω
έχει πλάκα
έτσι όπως πέθαινε
υπερβολικά
αργά για ζωντανή αναμετάδοση
έχει και μπάλα στο άλλο κανάλι

μήπως να το άλλα ζ α;

υποκύπτω 6

πρέπει όχι δεν πρέπει
όχι πρέπει
πρέπει
κι αν δεν πρέπει
ίσως να πρέπει
ρε πρέπει σου λέω
πρέπει
σίγουρα πρέπει
ε να μην πρέπει
κι αν πρέπει
οτι πρέπει
αφού δεν πρέπει
το πρέπει
που δεν πρέπει
επειδή το πρέπει πρέπει
που σίγουρα πρέπει


αμάν μ' αυτό το πρέπει

ΔΗΛΩΣΗ 15

στ' ανείπωτα
σκάλωσα
κι ακόμα πέφτω

αποκάλυ Ψ η 9

μου χρωστάς γαμώτο

μου χρωστάς

τόση αγάπη ξόδεψα για σένα
τόσα χρόνια
αγάπη, πραγματική αγάπη
σ' αγάπησε ποτέ κανείς πούστης έτσι

μου χρωστάς γαμώτο

μου χρωστάς ένα εγγόνι
γαμώτο
μου χρωστάς μια δεύτερη ευκαιρία
μην είσαι τόσο σκληρός
μια δεύτερη ευκαιρία, τι σου ζητάω
δεν βλέπεις ότι
ότι καμιά συγνώμη δεν φτάνει δεν
δεν μου φτάνει αγόρι μου δεν
δεν μου φτάνει δεν

- μαμά μην κλαις μην κλαις

ΔΗΛΩΣΗ 14

α κ ό μ α δεν είμαι

ακόμα προσπαθώ να μοιάσω

παρότρυνση 6

μη φοβάσαι την παγωνιά

μόνο τη φωτιά που σε τρώει και φτύνει στάχτη

waves I

ΔΗΛΩΣΗ 13

το βλέπεις στα μάτια τους

οι φίλοι μου διψάνε για έ ρ ωτα

just a funny part of you

when you hide your face

your neck seduces me

ΔΗΛΩΣΗ 12

αν δεν μπορείς να πας παραπέρα

σκάψε με τα χέρια με τα νύχια

γίνε χώμα

επι Θ υμία 6

γουργουρίζει η καρδιά μου σαν το χαλασμένο καζανάκι μου
και ο υδραυλικός σε βάζει σε λίστα αναμονής
όπως και ο γιατρός
όπως και ο έρωτας

θέλω να μάθω να ξανακατουράω αμέριμνος τις τριανταφυλλιές
γυρίζοντας δεξιά αριστερά σαν να γαζώνω με το πολυβόλο τους εχθρούς
θέλω να αχρηστεύσω αυτό το καζανάκι
να του κλείσω την παροχή και να μην την ξανανοίξω

αλλά πρώτα πρέπει να μάθω να κατουράω αμέριμνος τις τριανταφυλλιές
χωρίς να με νοιάζει αν με πουν μικροτσούτσουνο
ή αν ματώσω από τα γαμψά τους νύχια
εγώ μ' αυτό το θεόρατο εγώ και τον συρρικνωμένο πούτσο

απαρίθμηση 3

στον πρώτο χτύπο ο χτύπος της καρδιάς σου
στον δεύτερο χτύπο σε χύνω κι ανασαίνεις
στον τρίτο χτύπο τραβάς μαλακία και χύνεις το χώμα
στον πέμπτο χτύπο φυτρώνει ένα δέντρο
στον έκτο χτύπο αρχίζεις να μαθαίνεις
στον έβδομο χτύπο βαριέσαι
στον όγδοο χτύπο εδώ και 'κει γαμιέσαι
στον ένατο χτύπο παραμιλάς
και λίγο πριν το δέκατο χτύπο χάνεσαι

πόσο νομίζεις αντέχει μια καρδιά;

λογική ακολουθία 6

- όταν το δωμάτιο μυρίζει θάλασσα
μόνο θάλασσα
όχι αλμύρα
θάλασσα
καταλαβαίνεις;
πρέπει να καταλάβεις

-άλλη μια φορά-
όταν το δωμάτιο μυρίζει θάλασσα
μόνο θάλασσα
όχι μπλε
θάλασσα
καταλαβαίνεις;
πρέπει να καταλάβεις

-μια ακόμη φορά-
όταν το δωμάτιο μυρίζει θάλασσα
μόνο θάλασσα
εσύ πεθαίνεις
καταλαβαίνεις;
πεθαίνεις

- τώρα κατάλαβα. όταν πεθάνω κάψτε με και ρίξτε τη στάχτη στη θάλασσα.
έτσι όλα θα χουν μια εξήγηση. κατάλαβες;

- όχι

ανακάλυψη 6

με βήμα τάνγκο και χέρια ανοιχτά

διαλύεις την ομίχλη

τις παλάμες χτυπάς δυνατά δυο φορές

και ιδού εγένετο φως

φως γαμώ το κέρατό μου

φως! ακούς;

φως!

τώρα ξέρω

πότε

δημιουργήθηκε

το σκοτάδι

ενασωμα

σηκωνομαιπολυνωρισπρινοηλιοσξεμυτισειδεναναβωκανεναφωσπεριφερομαιμεσαστηνπαχυρευστησιωπητουσπιτιουνοσταλγωντασεκεινοτοπουπασελανασαγκαλιασωλιγο

διάλογοι 4

- μην περιμένεις. δεν θα σου μιλήσει.

- γιατί; τι έκανα;

- τίποτα. έτσι είναι

- γιατί; τι έκανα;

- έλα, μην κάνεις σαν μωρό. πάρτο απόφαση

- ...

- έλα, πάμε να φύγουμε

- να πάμε που; μια ζωή φεύγω, δεν θέλω άλλο

- μην γίνεσαι μελοδραματικός. τζάμπα χάνεις το χρόνο σου

- θα περιμένω λίγο ακόμα. ίσως έρθει να μου μιλήσει.

- καλά, φεύγω, έλα πάρε 5 ευρώ για το ταξί

- ευχαριστώ

- είσαι βλάκας

- δεν πειράζει

- πονάει όμως

επι Θ υμία 5

κάποια χρόνια λείπουν

πάντα θα λείπουν

κι επειδή δεν μου χαρίζεται ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω
μάταια κυνηγώ να αναπληρώσω τον απουσιάζοντα χρόνο

κάποιος να μου πει ότι ο Σίσυφος βρήκε τελικά τη γαλήνη
να κοιμηθώ έστω ένα βράδυ ήσυχος

προς εσένα 7

ανυποψίαστος πλησιάζεις

με τόσες προσδοκίες

και 'γω χαμογελάω από αμηχανία

αργά και προσεκτικά 5

επιστρατεύοντας ασύστολη επιμονή
παγιδεύω τον κάθε κόκκο σκόνης
ταξινομώντας τον στοιχειομετρώντας τον
και στη συνέχεια επαναπροσδιορίζοντας την αξία του

αξιώνω κόκκους σκόνης
σαν χρυσοθήρας με low-profile βιτρίνα
επί κεντρικής λεωφόρου-πόνου

στην ανάγκη θα με επισκεφτείς
με το σκονισμένο σου σακάκι
κι αν αργήσεις
θα 'ρθω εγώ να σε βρω
στη σκονισμένη σου στιγμή

σημασία έχει η συναλλαγή
πάντα
ας δώσουμε προκαταβολικά τα χέρια
χάρη της μελλούμενης συνεργασίας μας

ΔΗΛΩΣΗ 11

οι φίλοι μου ελπίζουν από ανάγκη

επι Θ υμία 4

Δώστε μου ΦΩΣ και ΑΕΡΑ ν' αγαπήσω

κουράστηκαν τα μάΤια και τα πνεΥμόνια μου

μέσα σ' αυτές τις ΤΡΥΠΕΣ

ερ Ω τηση 4 - βερσιόν 2

- τι είναι ο έρωτας;

- μη με ρωτάς τέτοια πράγματα

ερ Ω τηση 4

- τι είναι ο έρωτας;

- τι να σου πω για τον έρωτα κι εγώ ο καημένος

κανείς δεν γύρισε ζωντανός να μας πει τι είναι

εκεί βαδίζεις και εσύ και εγώ
όπως στο θάνατο
όπως στον ήλιο
όπως στη σιωπή

θυμάσαι; 3

στον ύπνο μου πήρες το ψαλίδι και με κούρεψες

όταν ξύπνησα έκανες πως δεν με γνώριζες

επι Θ υμία 3

ΓΑΜΑΜΕΔΥΝΑΤΑΠΙΟΔΥΝΑΤΑΠΙΟΔΥΝΑΤΑΑΝΙΚΑΝΕΓΑΜΑΜΕΑΝΙΚΑΝΕΓΑΜΑΜΕΔΥΝΑΤΑΠΙΟΔΥΝΑΤΑΠΙΟΔΥΝΑΤΑΓΑΜΗΜΕΝΕΠΙΟΔΥΝΑΤΑ




γ α μ α μ ε

πειραχτήρι 4

δέσε μου τα μάτια

πιάσε με από το χέρι

οδήγησέ με

δέσε μου τα μάτια

πιάσε με από το χέρι

πιάσε με δέσε με

πιάσε δέσε με με

με δέσε πιάσε με

σε ποιά

άσε με

δίπλα στου παράθυρου την άκρη

και σπρώξε με προς τα πάνω

φιλάκι πριν στο μάγουλο

και το μάτι να μου κλείσεις


κι όπως μαζεύουν οι κυρίες τα σκατουλάκια απ' τα σκατοσκυλάκια
έλα και μάζεψε απ'τον ακάλυπτο τα σκορπισμένα σωθικά μου

υποκύπτω 5

Δηλαδή το λάδι καίγεται
το γατί σαν γιατί μπερδεύεται
και ρεύεται ψαροκόκκαλα το μπάσταρδο
με μυρωδιά από σκόρδο
σαν τη ροδιά που αποσκοπεί σε ορδή ωδών
σε πορδή οδών περιμετρικά της σκοπιάς
σαν ανθρωπιάς
σαν βρωμιάς

Δηλαδή το λάδι καίγεται
σαν εύκολη κατάληξη τελικά

στην παραλία 4

στην παραλία 3

στην παραλία 2

στην παραλία

αποκάλυψη 8

μ' αγαπάς, το ξέρω

και εσύ μ' αγαπάς, το ξέρω

παρόλα αυτά δεν αισθάνομαι ασφαλής, το νιώθω

ερ Ω τηση 3

αν έσπαγα στα δυο

ποιο κομμάτι θα διάλεγες;

αργά και προσεκτικά 4

εγώ μόνο στην μέλισσα που έχασε τον προσανατολισμό της κάνω τον νταή

μ' ένα τσιμπιδάκι για τα φρύδια την πιάνω και πολύ προσεκτικά

με χειρουργική ακρίβεια θα έλεγα

μ' έν' άλλο τσιμπιδάκι για τα όνειρα, της αφαιρώ το κεντρί της

και μετά χρονομετρώ το θάνατό της

κρίμα που ποτέ δεν προλαβαίνει να μάθει την απόδοσή της

μόνο κάτι ζουζουνίζει στη γλώσσα των ζουζουνιών

κάτι ακαταλαβίστικα περίεργα

ποιος ξέρει άραγε

μάλλον θα με ευγνωμονεί

ερ Ω τηση 2

ίσως πάλι

ίσως και ποτέ ξανά

ε, δεν συμφωνείς;

επι Θ υμία 2

φύσα αεράκι να ακουστεί η μουσική μου

ένα αγόρι θέλει να ξαποστάσει στη σκιά μου

φύσα αεράκι να το κοιμήσω με το νανούρισμά μου

ένα αγόρι θέλει να ονειρευτεί πάνω στις ρίζες μου

κι εσύ ήλιε γεροξεκούτη, κράτα καλά εκεί πάνω
να 'ναι ο ίσκιος μου πιο γλυκός
τώρα που ένα αγόρι χουζουρεύει πλάι μου

ΔΗΛΩΣΗ 10

ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ

γιατί έχουν έξι πόδια και καμία πατούσα

κόκκινο 2

εσύ μου μιλάς για τα κλαδιά των δέντρων

και 'γω καυλώνω

και κοκκινίζουν τα μάτια μου

ερΩτηση

βλέπεις τις ρίζες μου που ζηλεύουν τα κλαδιά μου

βλέπεις τα κλαδιά μου που ονειρεύονται τις ρίζες μου


βλέπεις τον πόλεμο


βλέπεις τα θύματα

ΔΗΛΩΣΗ 9

σήμερα θα ντυθώ ελαφρύ ύπνο
θα πάρω φόρα
φόρα ψυχή μου
και θα πετάξω πάνω από την πόλη
εκεί που δεν κοιτάνε πια οι ανθρώποι
παρά μόνο τα σκυλιά
και τα παιδιά που χάνουν συνέχεια τα μπαλόνια τους

μόνο σήμερα
από αύριο θα σταματήσω να αλωνίζω

προς εσένα 6

ακόμα δεν βλέπεις πόσο ευτυχισμένο μπορείς να με κάνεις

είναι ακόμα νωρίς στα μάτια σου

παρότρυνση 5

γέλα μωρό μου γέλα

όλους τους ξεγέλασες

χαμόγελό μου

αυθαιρεσία ^2

αυθαιρεσία

ανακάλυψη 5

εσύ είχες πιει λίγο παραπάνω

εσύ επειδή είχες πιει λίγο παραπάνω μίλαγες συνέχεια

εσύ επειδή είχες πιει λίγο παραπάνω και μίλαγες συνέχεια

εγώ

αφυδατωνόμουν από τις πατούσες

εγώ επειδή αφυδατωνόμουν από τις πατούσες επειδή εσύ είχες πιει λίγο παραπάνω και μίλαγες συνέχεια

εγώ

αποξηράνθηκα σαν πέτρα

αλλά δεν έσπαγα από τους καλούς μου τρόπους

αποκάλυψη 7

μέσα στην πόλη μου

έχω ακόμα σύμμαχο

τον ήλιο

τα βράδια όμως συνομοτώ με τ' άστρα

προς εσένα 5

διαγράφω με το δείκτη το περίγραμμά σου

μετά αποκοπή

μετά επικόλληση

σε όνειρο που ταξιδεύει προς τον ήλιο

ΔΗΛΩΣΗ 8

αν ήμουνα αμυγδαλιά

θα άνθιζα πρόωρα

ενώ έξω πλησίαζε παγωνιά

λογική ακολουθία 5

πεινάω

το υποψιάζεσαι

το εκμεταλλεύεσαι

επι Θ υμία

εσένα φωνάζω
εσένα με το αλαζονικό σου φως
εσένα άθλιε υπερόπτη
σβήσε με μιας και τσακίσου μέσα στο ίδιο σου το βάρος
να τελειώσει πια αυτό το παραμύθι

μονορούφι 4

παράλογα θυμάμαι ευχαριστώ το παιδί με τα άσπρα το πουλί με το μεγάλο κεφάλι το κόκκινο το παράλογο θυμάμαι παρακαλώ τον κύριο με τα περτικαλί παπούτσια και τον παπαγάλο με το μεγάλο κεφάλι το κόκκινο παράλογο που δεν θυμάμαι ευχαριστώ τον αδελφό με τα φτερά αετού συφερτού όμοιου καταναγκασμού απόλυτου μυστικού και όρκου και όρκου και όρκου θανάτου θανάτου θανάτου που θάψαμε που σκεπάσαμε με χώμα τσιμεντένιο με κλάματα κινέζικα με όμοια παράλογα του θανάτου του σαββάτου του όμοιου του περιχαρούς της άχαρης της ξανθιάς στρουμπουλής απρόσωπης κατακλεισμικής και αγοραφοβικής εξύβρισης παρελθόντος χρόνου μέλλοντος τρόπου παρόντος αφανούς σαν την ψεύτικη βοή στο όνειρό σου μικρέ μου άθλιε μικρέ μου άθλιε γιε μου ψεύτη γιε μου δεν θα σε φάω σήμερα αλλά θα σε τιμωρήσω με τη ζώνη μου άθλιε ακόλουθέ μου ε ε ε ε σαν να μην δεν όχι κόγχη όχι χιόνι μόνοι

θυμάσαι 2

είναι πρωί ακόμα

έτσι έλεγες

είναι πρωί ακόμα και γύριζες πλευρό

face pieces II

face pieces I

αργά και προσεκτικά 3

φόρεσα τα καινούρια μου ρούχα
και περπάτησα στην πόλη
συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στους δρόμους της
που περπατούσαν και αυτοί
ακόμη συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στα αυτοκίνητα των δρόμων της
που δεν περπατούσαν αυτοί
αυτοί κυλούσαν πάνω σε λαστιχένιες μαύρες ρόδες
επίσης συνάντησα και
άλλους ανθρώπους στις καφετέριες πάνω στους δρόμους της
αυτοί ούτε περπατούσαν ούτε κυλούσαν
αυτοί ήταν καθισμένοι και έκαναν πως σε κοιτούσαν

έτσι πέρασε η νύχτα
περ-πατώντας πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους
ή στα πλακόστρωτα πεζοδρόμιά τους

τα ξημερώματα που γύρισα σπίτι
είχε προλάβει να ανθίσει η αμυγδαλιά της γειτονιάς
την άγγιξα
αναστέναξε
και εγώ αναστέναξα
μετά ντράπηκα
και έτρεξα να κρυφτώ στο σπίτι

χαζεύοντας στην οθόνη του υπολογιστή
φωτογραφίες της περασμένης άνοιξης
τον έπαιξα
και έχυσα στο χέρι μου

σιχάθηκα
αλλά δεν ντράπηκα

διάλογοι 3

εσύ

εμμονικός όπως είσαι

στέκεσαι στο τζάμι

ασάλευτος

και προκαλείς την καταιγίδα



εγώ

υποκριτής όπως είμαι

χαζεύω τηλεόραση

ξαπλωμένος

και στήνω την παγίδα μου


- έρχεται καταιγίδα

- μην ανησυχείς

- έρχεται καταιγίδα

- ηρέμησε

- πάμε μια βόλτα

- τρελάθηκες;

- πάμε μια βόλτα

- κάτσε, τώρα αρχίζει μια ταινία

- έρχεται καταιγίδα

- λες να μην το ξέρω; κάτσε τώρα. φαίνεται καλή


στην πρώτη λάμψη χάθηκες. τόσο άντεξες

inhale

υποκύπτω 4

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

σαν να πνίγομαι

πρέπει να ησυχάσω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω

βίαια

απότομα

μια κ' έξω





-σσσσσς, ψιθυρίζω τώρα-
πρέπει πρώτα να σωπάσω
να σωπάσω
θέλω να σωπάσω
δεν με πιστεύω
-δεν ψιθυρίζω τώρα-
είμαι ψεύτης
είμαι ψεύτης
πάντα είμαι ψεύτης
-τώρα φωνάζω-
πάντα
πως να αντέξω τόση ησυχία
πως γαμώ το κέρατό μου
πως που δεν βοηθάν οι λέξεις
το διάολό μου



-τώρα δάκρυσα-
πως

λογική ακολουθία 4

φωνάζεις βοήθεια

δεν ξέρεις ακόμα να μιλάς

όταν θα μάθεις να μιλάς

θα ξεχάσεις πως φωνάζουν βοήθεια

κόκκινο

σε αρπάζω από το σβέρκο και σε σπρώχνω με βία στον τοίχο



σου ψιθυρίζω



ανοίγεις αργά τα πόδια σου



δεν βγάζεις άχνα



είσαι έτοιμος

αργά και προσεκτικά 2

πονάει η κοιλιά μου
κανονικά
με πόνο
και 'γω
-γελάω τώρα-
νόμιζα ο χαζός
ότι έμεινα έγκυος

και 'γω
-δεν γελάω τώρα-
το βράδυ ξέρω ο δειλός
θα ξερνάω τα σωθικά μου
για την ανήθικη αφέλειά μου
κανονικά
με πόνο

ανακάλυψη 4

μου έδωσες απλόχερα λίγη σημασία
για να μου την αρπάξεις στο πρώτο όνειρο

έτσι έμαθα για τον κλέφτη που φιλούσε αθόρυβα
και τα χέρια του αρπακτικά βουτούσαν τα κέρματα
που φύλαγα στις τσέπες μου για μια ευχή

λογική ακολουθία 3

γιατί στον έρωτα
μυρίζει το όμικρον
και στο όμικρον γελάει ο ήλιος
και στον ήλιο
καίγεται ο άνθρωπος
χωρίς συγνώμες και εξηγήσεις

παρότρυνση 4

τώρα είναι η σειρά σου
πλήγωσέ με όσο μπορείς περισσότερο
βάλε τα δυνατά σου γαμημένε
μην λυγίσεις από μερικά αυτόνομα δάκρυα
μέσα μου θα γελάω
θα γελάω σαν πούστης

υποκύπτω 3

δεν έκλεισα
μάτι
ούτε μάτι
όλη νύχτα
δεν έκλεισα ούτε
το παράθυρο
ούτε το παράθυρο
όλη νύχτα
σαν όλη
νύχτα
να 'ταν άγρυπνη
με ανοιχτό το μάτι
και το παράθυρο
το μάτι και το παράθυρο
άγρυπνος και 'γω
σαν όλη τη νύχτα
με ανοιχτό το μάτι της
και το παράθυρό μου

παρότρυνση 3

πάμε μια βόλτα στην παραλία
ξέρω ότι θέλεις να μιλήσουμε

imperfect details

οφθαλμός III

οφθαλμός II

οφθαλμός I

αποκάλυψη 6

χρεώθηκα για να ζήσω
δυο και τρεις φορές τη ζωή που δε θα ζήσω
χρεώθηκα για να ζήσω
δυο και τρεις και τέσσερις ζωές που δε θα ζήσω
χρεώθηκα για να ζήσω
κι έβαλα υποθήκη τη ζωή που χρεώθηκα για να ζήσω
δυο και τρεις φορές τη ζωή που δε θα ζήσω
χρεώθηκα για να ζήσω
μια ζωή που δεν ξέρω πως να ζήσω

αργά και προσεκτικά

πού γυρίζεις σπουργίτι της άνυδρης χώρας
σε ποιό κλαδί κρυστάλλινο ισορροπείς
ονόμασε το τραγούδι σου
που δεν έχει μελωδία
που ΄χει μόνο σκοπό
αλήτη των γκρίζων αποχρώσεων

πειραχτήρι 3

αγάπη μου συρρίκνωσα τη ζωή σου

αλλά μην στενοχωριέσαι

το βράδυ παίζει σε επανάληψη

μετά τις δώδεκα

"αγάπη μου μεγένθυνα το πουλί σου"

αποκάλυψη 5

είχα ένα φίλο
όπως έχω ένα σκύλο
χάθηκε ο φίλος
όπως πέθανε ο σκύλος
χθες
δηλαδή σήμερα
δηλαδή όπως κάθε σήμερα

λογική ακολουθία 2

αν πεθάνω
κι αν σκοτωθώ
αν τα τινάξω
κι αν αντικρίσω τα ραδίκια ανάποδα
αν σβήσει το καντίλι μου
κι αν τελειώσουν οι μέρες μου
αν ψοφήσω
κι αν αποβιώσω
αν τα αρχίδια μου τα δυό
αν και αν και αν
ανάν
ντουνάν
κι αμάν αμάν
και ου λε λε

θυμάσαι;

πουλί φτερούγισα στον άνεμο σκόρπισα
σαν πέπλο λευκό στου ουρανού τα χρώματα λίκνισα
το κορμί μου λύγισα
γέμισα χαρά
σε είδα μακριά
στου ήλιου τα φωτεινά σημεία

έλα, μου φώναζες
έλα αγάπη μου
κι έκανες τη λαχτάρα μου τόση
που θυμήθηκε το σώμα μου την αγκαλιά σου
και αν θυμάσαι
προσπαθούσα να φωνάξω
σ' αγαπώ κι ας μη σε προλάβω
αλλά ο αέρας έπερνε τις λέξεις και τις σκορπούσε
μικρές σταγόνες να δροσίζουν το παιδί που σκαλίζει την αμμουδιά

Βασίλη μου, θα βρέξει. Έλα, μάζεψε τα παιχνίδια σου. Έλα, θα φύγουμε.

διάλογοι 2

- τι κουβαλάς στην πλάτη σου και γέρνεις έτσι;

- το θάνατο

- γιατί; δεν μπορεί να περπατήσει μόνος του;

- μπορεί, εγώ δεν τον αφήνω

ΔΗΛΩΣΗ 7

ΔΕΝΕΙΜΑΙΠΟΥΣΤΗΣΕίΜΑΙ ΕΝΑΣΓΑΜΗΜΕΝΟΣΚΩΛΟΣ

ΔΗΛΩΣΗ 6

δεν είμαι πούστης

είμαι ένας γαμημένος κώλος

αποκάλυψη 4

είμαι ό,τι δεν πρόλαβα
απόψε
μερίμνησα για το αύριο
στα κρυφά

ποτέ δεν στα λέω όλα
μόνο όσα ξέρω
τα υπόλοιπα κάθονται τριγύρω
και μουρμουρίζουν τον σκοπό τους

έρωτα, έρωτα
το σαράκι σου
το αψεγάδιαστο φιλί σου

ε, ναι λοιπόν
είμαι απόν
λίγο από όνειρο
και λίγο από άπειρο
είμαι μονίμως απόν

συνήθισα
το ποίημα αποστήθισα
φιλί στο μάγουλο
η μάνα
κι ο πατέρας να μου γλύφει το αυτί
αργά
πολύ αργά

άργησα
και πάντα θα αργώ

μην περιμένεις

γαμιέμαι με άλλον

inside

φωτιά

bad dream

αρτηρίες